4 Гартань дэлхэйн гүн байна, хадын орьёлнууд Тэрэнэй мэдэлэй.
4 Тэдэ дээрэлхүү үгэнүүдые сасажа, хуулита бэшэ юумэ хэжэ, тэрээнээ һайрхан байна.
Нёлбоһо урасхуулан үрэ таряашад баяртай ургаса хуряаха юм.
Эзэн, амандамни харуул табиит, уралаймни хаалгые сахин байгыт.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: үлеэдэг хүгжэмтэ зэмсэгэй дууряалга доро. Давидай ирагуу үгэнүүд.]
Бурхан, Та бидэнһээ буруу хараат, сэрэгтэймнай хамта байлдаанда гаранагүйт!
Танда хайратай зоной амиды мэндэ үлэхын тула баруун гараараа тэдэниие абарыт! Маанадта харюу үгыт!
Зобоһон зониие дэлхэйһээ арилгахаар, ядуу хүнүүдые залгихаар бэлэн шүдэниинь илдэ шэнги, үргэниинь хутага шэнги хүнүүд байха.
Байһаар улад зон иигэжэ хэлсэбэ: «Ерэмияагай урдаһаа хамтарая! Маанадта хуули ёһо зааха санаартад, зүбшэл үгэхэ сэсэн мэргэшүүл, лүндэншэд хододоо байхал. Тэрэниие улаан хэлээрээ даража, хардая, хэлээшыень анхархаяа болие!»
Эбэрэй аманһаа гараһан бардам үгэнүүдһээ эхилээд, тэрэ амитанай алуулагдаһые, бэеынь һалажа, галдагдаһые би бултыень хараа һэм.
Дээдын дээдэ Бурханай урдаһаа һөөргэдэн тэрэ үгэ хэлэдэг болохо, Тэрэнэй гэгээшүүлые харшалха, һайндэрнүүдые, Хуули ёһые үгы хэхэеэ һэдэхэ. Гэгээшүүл тэрэнэй мэдэл доро нэгэ сагай, хоёр сагай, хахад сагай хугасаанууд соо байха.
Минии хараһаар байтар тэдэ эбэрнүүдэй хажуугаар нэгэ багахан эбэр ургажа, хуушан гурбан эбэр ходоро татагдажа, һуурииень тэрэ шэнэ эбэр эзэлбэ. Тэрэ эбэр хүндэл адли нюдэтэй, дээрэлхүүгээр дуугарагша аматай бэлэй.
Түмэн сэрэгэй удамарша хүрэтэршье тэрэ тобойн үндыжэ, үдэр бүриин үргэлыень болюулба, нангин газарыень бузарлаба.
Теэд фарисейнүүд энээниие дуулаад: – Энэтнай Бээлзэбүүлэй, ада шүдхэрнүүдэй ноёной хүсөөр лэ ада шүдхэрнүүдые дарана, – гэжэ хэлэбэ.
Ай, хорото могойн түрэлтэн! Таанар хара һанаатайшуул аад, һайн юумэ яажа хэлэхэбта? Ушарынь юуб гэбэл, зүрхэ сэдьхэлдэ байһан юумэн хэлэнэй үзүүртэ гарадаг ха юм.
Дайдые баһан бү дуугарагты, Далайе зандан бү дуугарагты. Эзэн бүхы юумэ мэдэдэг Бурхан, зоной бүхы хэрэгүүдые Тэрэ шүүдэг.