4 Өөрын зарасын сэдьхэл баясуулыт, Юуб гэбэл, Эзэн, Танда ами наһаа даалганаб.
4 уурлахаа болёот, дүрэлзэжэ байгаа уур хилэнгээ зайлуулаат.
Эзэн, намайе шалгыт, туршыт! Сэдьхэл зүрхым, бодолнуудым шалгыт.
[Давидай зохёоһон.] Минии аршалалта Эзэн, Таниие дууданаб! Дуугүй бү байгыт! Дуугүй байбалтнай, үхэһэн хүндэ адли болохолби.
Дуу дуулагты, хэсэ сохигты, элдэб янзын ятаг дээрэ наадагты.
Тэрэ иигэжэ хэлэжэ байгаа: Мүрнүүдһээшни хүндэ ашаа буулгааб, гарнуудыш арагһаа сүлөөлөөб.
Удахагүй Минии сухал тараха, Би таанадые хэһээхэеэ болихоб. Тиигээд тэдэниие хюдажа эхилхэб.
Тэрэ үдэр ши иигэжэ хэлэхэш: «Эзэн, Таниие магтанаб! Хэды намда уурлаашье һаа, уураа татажа, минии һанаа амаруулаат.
Эпрааимай гашуудан иигэжэ хэлэхые би соносооб: «Эзэн, бидэ һургагдаагүй буха шэнги байгаабди. Та бидэниие хэһээжэ һургаал заагаат. Эзэн Бурхамнай, бидэниие бусаагыт, бидэ Тандаа бусаха һанаатайлди.
Эзэн! Маанадые Өөр тээшээ эрьюулыт, бидэ эрьехэбди! Урдандаал адли үдэрнүүдыемнай бусаагыт!
Эзэмнай! Та зүбта, гэбэшье уур сухалаа, хилэнгээ Иерусалим хотоһоо, нангин хада уулаһаа зайлуулыт. Манай болон үбгэ эсэгэнэрэймнай гэм зэмэй түлөө Иерусалим ба Танай арад түмэн тойроод байгааша арадуудта баһуулна.
Уур сухал дундаа иимэ юумэ хэхэгүйб, Израилиин арад түмэниие усадхахагүйб, юуб гэбэл, Би хүн бэшэ, таанадай дунда арюун Бурхан гээшэб! Би хото руу орохогүйб!
Харин би намайе абардаг Эзэн Бурхандаа найдан байхаб. Бурхамни намайе дуулажа, абархал.
Тэрэ эсэгэнэрэй сэдьхэл хүүгэдтэнь, хүүгэдэй сэдьхэл эсэгэ тээшэнь эрьюулхэ. Үгы гэбэл, Би ерэжэ, энэ нютаг орониие хараалда хүртөөхэб».
Хэндэ һүзэглэн мүргэдэгөө таанад мэдэнэгүйт, харин бидэ хэндэ һүзэглэн мүргэжэ байдагаа мэдэнэбди: юртэмсэ дэлхэйн абаралга еврейнүүдһээ ерэхэ.
Үндэр обоо шулуу дээрэнь хаяа. Тэрэ обоо мүнөөш хүрэтэр бии. Энээнэй һүүлээр Эзэнэй уур хилэн номгороо. Тиимэһээ тэрэ газарые мүнөөш хүрэтэр Ахоор хүнды гэдэг.