5 «Нюдыем анюулнагүйт, угаа ехэ сохилто абаад, дуугаржа шадахаа болёод байнам».
5 Та алдартайт, мүнхэ хадануудһаа толорон байнат!
Бүхы зон хамта замһаа хадуураа, бүгэдөөрөө забхайралдаа. Һайн хэрэг хэдэг хүн байхагүй, нэгэшье үгы.
Эзэн иигэжэ айладхана: Ассири дайн дажарай үедэ диилдэхэ, харин хүнэй хүсэ шадал тэрэниие диилэхэ бэшэ. Ассириин улад зон байлдаанһаа зугадан гүйхэ, залуушуулынь богоолнууд болохо.
Тэрэ һүни Эзэнэй Эльгээмэл бии боложо, Ассириин сэрэгэй хүреэндэ зуун наян таба мянган сэрэгшые алаба. Үглөөдэрынь үүр сайхада харахада, оршон тойрон үхэһэн хүнүүдэй бэенүүд хэбтэбэ.
Таанад, үсэд зантай зон, Намайе шагнагты! Үнэн зүб, һайниие хэхэ гээшэ үшөө үды гээд һананат.
Хэр ухаагүй хаб? Тэдэнэй халахадань, Би найр хэжэ, баярлуулан хөөрүүлжэ һогтоохоб. Тэдэ нойрсохо, хэзээдэшье һэрихэгүй.
Ассириин хаан! Түшэмэл, удамаршадшни мүнхэ нойроор нойрсонхой. Арад түмэншни хада уулаар таранхай, тэдэниие суглуулха хүн байхагүй.