1 [Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: Давидай зохёоһон. Дурасхалда.]
1 [Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: «Сараана» гэдэг аялга, Давидай зохёоһон.]
Гүн харанхыда ороод, үзэжэ хараха аргагүй боложо, зоболон дүүрэн амсажа, үерэй уһанда абтаһан мэтэ болоош.
Шэмээгүй, үгэшье соностоногүй, дуу хоолойньшье дуулданагүй.
Эзэнэй үгөөр тэнгэри, аманайнь амисхалаар нара, һара, одо мүшэд бултадаа бүтээгдэнхэй.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: залуу эхэнэрнүүдэй нарин хоолойгоор, Коорахай уг удамай дуун.]
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: хүбшэргэйтэ зэмсэгэй дууряалга доро. Давидай зохёоһон.]
Бурхан, намайе абарыт! Эзэн, намда туһалхаар яарыт!
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: гиттит гэжэ хүбшэргэйтэ зэр зэмсэгэй дууряалга доро. Асаапай зохёоһон.]
Һууриин шулууе хэмжэхэ шугам хадаа шударга ёһо болохо, тэрээниие тодоруулан харуулһан зурлаа хадаа үнэн зүб болохол. Танай худал хуурмагай хорохо газар шуурган мүндэртэ үгы хэгдэхэ, уһан үер аюулгүй байдалыетнай таһалдуулха.
Уһа гаталхадаш Би шамтай байхаб. Гол мүрэнөөр гарахадаа шэнгэхэгүйш. Гал дундуур ябаашье һаа, шатахагүйш. Элдэб гай гасалангууд шамайе дайрахагүй.
Толгойем уһан хушаба, «һалааб!» гэжэ би хашхарбаб.
Эльгээмэл намда иигэжэ хэлээ: «Янхан эмын һуугша гол мүрэнүүд хадаа элдэб янзын арадууд, улад зон, үндэһэ яһатан, янза бүриин хэлэтэй зон гээшэ.