9 Муу муухай зон, намһаа зайлагты! Юуб гэхэдэ, Эзэн минии бархираа дуулаал!
Гэмээ мэдэрһэнэйш түлөө, энэ газар болон ажаһуугшад тушаань Бурханай үгэнүүдые дуулахадаа, даруу номгон болоһонойш түлөө, гашуудан, хубсаһа хунараа удара татаһанайш, Минии урда бархирһанайш түлөө Би шамайе анхарааб гэжэ Эзэн айладхана.
Танай хуули ёһонуудые сахин байхаар замуудни бата тогтоһой!
[Үгсэлгын дуун.] Би нюдөө хада уула руу шэглүүлнэм: хаанаһаа намда туһаламжа ерэхэ бэ?
Ябана гүб, хэбтэнэ гүб – Та нарибшалан шэнжэлнэт. Минии бүхы харгы зам Танда мэдээжэ.
Харин Та, Эзэн, минии бамбай мүн! Та намда илалта үршөөнэт, зориг намда үгэнэт.
Хэзэкияада бусаад, иигэжэ хэлэ: – Би, Эзэн, шинии үбгэ эсэгэ Давидай Бурхан, гуйлтыешни соносооб, нулимсыеш харааб. Тиигээд шинии наһые Би арбан табан жэлээр утадханаб.
Намайе соносыт, зальбаралдам, ёолоондом шэхээ бүглөөд бү байгыт!
Иона абарга загаһанай досооһоо Эзэндээ зальбарба:
Далай соохи уулын хормой хүрэтэр буубалби, газар бата хаалтаараа намайе хэтэдээ хаагаа; Та, Эзэн Бурхамни, ами наһыем үргэн гаргыт нүхэнһөө!