10 Эзэн минии шэбшэлгэ дуулаха, зальбаралым Тэрэ анхарха!
10 Эзэн минии маани дуулаха, зальбаралым Тэрэ анхарха!
Эзэн тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Минии арад зониие зонхилогшо Хэзэкияада бусаад, иигэжэ хэлэ: Би, Эзэн, шинии үбгэ эсэгэ Давидай Бурхан, гуйлтыешни соносооб, нулимсыеш харааб, шамайе Би эдэгээхэб. Ши нүгөөдэр Эзэнэй һүмэдэ оро. Тиигээд шинии наһые Би арбан табан жэлээр утадханаб.
Энэ байдалые эрьюулэн бодобол, гомдохо хүниинь би гээшэб.
Тиигээд Тэрэ тэдэндээ уур сухал дундаа айладажа, уур хилэнгээрээ тэдэниие һүрдүүлэн,
Танай энэрэл хайра урдам эли тодо, Танда үнэн сэхээр ябанам.
Дайсад үнэн зүб юумэ хэлэдэггүй. Сэдьхэлдэнь – үхэл хатал, ама хоолойнь – үхэлэй зам руу татадаг, хэлэниинь билдагануур.
хойноһоом дайсан намнажа, хүсэг, ами наһыем газарта шэдэн, нэрэ хүндыем шоройдо худхаг лэ!
Үгытэй ба ядуу хүниие тэрэ хайрлаха, хооһон зондо тэрэ туһалха.
Тагтаагайнгаа ами наһа зэрлиг амитадта бү үгыт, зобоһон зоноо хэтэдээ бү мартыт.
Хүжүүндээ найраад, зэмэлэл шагнадаггүй хүн нэгэ үдэр гэнтэ бусалтагүй унана.
Эзэн! Та гараа далайгаад байнат, харин тэдэ энээниие харанагүй. Танай арад түмэнөө халхалан байхые үзэхэдөө тэдэ эшхэбтэр байдалда орохо! Тэдээндэ бэлдээтэй гал дүлэн дайсадыетнай үрэбхихэ!
Теэд Та, Эзэмни, хүсэн түгэс баатартал, намтай хамта байнат. Тиимэһээ намайе мүрдэгшэд бүдэржэ, намайе диилэжэ шадахагүй, нэрээ хухарха, зориһоноо бэелүүлжэ шадахагүй. Нэрээ гутааһаниинь хэтэ мүнхэдөө мартагдахагүй!
Тиихэдэ таанар дахяад Намда ерэхэт, һайн муугай, зүб буруугай хоорондохи илгаа, Бурханда һүгэдэдэг үнэн шударга хүнэй ба нүгэл үйлэдэгшын хоорондохи илгаа ойлгохот.
Хүнүүдэй «Амгалан тайбан, аюулгүй һуунабди» гэжэ байхада, тэдэниие гэнтэ һүйдхэхэ. Тэрэ һүйдхэл болбол түрэхөө байһан эхэнэрэй үбдэдэг мэтэ гэнтэ эхилхэ, тиимэһээ хүнүүд тэрээнһээ зайлажа шадахагүй.