3 Бурхан, Та маанадые орхёот, һалгаат. Та уурланат. Маанадтаа һөөргөө эрьеыт!
3 Гэм бурууе хэгшэдһээ намайе зайлуулыт! Алууршадһаа абарыт!
Уталга мэтээр минии зальбарал Тан руу шэглэг, гараа дээшэнь үргэн байхамни үдэшын үргэл мэтэ.
Газарай хаашуул, засаглагшад хоорондоо үгэсэлдэн хэлсэжэ, Эзэнэй болон Бурханай табисууртын урдаһаа эсэргүүсэн бодобо.
Гэмэйнь түлөө зэмэлэн, Та хүниие хэһээнэт, арюун юумэнь хибэндэл адли һалаха. Үнэн дээрээ хүн бүхэн нэгэ амисхал юм. [Хүгжэм]
Бурхан, огторгойһоо дээгүүр үргэмжэлэгдыт, бүхы дэлхэй дээгүүр алдар солотнай нэрьег лэ!
Намда «Ха, ха!» гэгшэд эшхэбтэр байдалда орон, буруу хараг!
Хара нүгэлтэнэй үгын саана шуһа жүрөөдэлгэ нюугаатай, харин үнэн сэдьхэлтэй хүнэй аман аюулһаа абарха хэшэгтэй.
Хара нүгэлтэ этэгээд, үнэн шударга хүнэй гэрэй хажууда тэрэниие отожо бү хэбтэ. Ажаһуудаг газарынь бү һандарга.
Бурханда үнэн сэхэ зон энэ газар дээрэ үгы болоо. Зоной дунда зүб шударга хүн байхагүй. Шуһа урасхуулхаяа хүн бүхэн худал хэрэглэнэ, аха дүүнэртээ урьха занга табина.
Иимэл байха ёһотой һэн даа. «Ямаршье шалтаггүй Намда зэбүүрхэнэ» гэжэ тэдэнэй Хуули соо бэшээтэй байһаниинь бүтэбэ гээшэ.
Гэбэшье та тэдэнэй үгэдэ бү этигээрэйгты. Павелые алаагүй һаа, юумэ эдихэ уухагүйбди гэжэ тангариглаһан дүшэ гаран хүн тэрэниие һахин хүлеэжэ байха. Тэдэ мүнөөшье бэлэн байна, гансал танай захиралта хүлеэнэ.
Саул өөрын хүбүүн Ёнатаанда болон бүхы зарасанартаа Давидые алаха тухай хэлэдэг байгаа. Теэд Саулай хүбүүн Ёнатаан Давидта ехэ дуратай һэн.
Үнэндөө мүнөөдэр энэ агы нүхэндэ Эзэнэй таниие минии гарта үгэжэ байһые мүнөө та харанат. Зарим зоной таниие алая гэжэ хэлээшье һаань, би таниие хайрлажа, «Би өөрын эзэндэ гар хүрэхэгүйб, юуб гэхэдэ, тэрэ хадаа Эзэнэй тоһолһон хүн» гэжэ хэлээ бэлэйб.
Давидай Саулда иигэжэ хэлэжэ дүүргэһэнэй удаа Саул: – Давид, хүбүүмни, энэ шамайе соносоно гүб? – гэжэ, ехээр татан, шангаар уйлаба.
Тэрэ үшөө: – Юундэ минии эзэн өөрынгөө богоолой хойноһоо мүрдэн ябана бэ? Би юу хээбиб? Ямар муу юумэн намда байнаб?