7 «Тагтаа мэтэ жэгүүртэй байха байгааб! Ниидэн ошожо, амарха һэм.
7 Тэрэ дайсадтам муу муухайень харюулхал. Үнэн сэхээрээ тэдэниие усадхыт!
Намайе ёро муухай хүсэнһөө хамгаалжа байһан Эльгээмэл эдэ хоёр хүбүүдые үреэхэнь болтогой! Минии нэрые эдэ хоёр хүбүүд залгамжалан абажа, үбгэ эсэгэнэр болохо Абраһаамай, Исаагай нэрэнүүдые уламжалан абажа ябахань болтогой! Эдэ хүбүүдэй үри һадаһадынь үй түмэн болохонь болтогой!
Бээроот хотын Риммооной хүбүүд Рэхааб ба Баһанаада Давид харюусаба: – Намайе элдэб тодхорһоо абаржа байһан Эзэнэй урда тангаригланаб.
Энэ хадаа түшэмэлнүүдтэй хамта, арад түмэнэйнгөө түшэмэлнүүдтэй тэрэниие һуулгахын тула юм.
Үнэнхэ зүрхэнһөө Таниие магтан байнаб, үнэн зүбэйтнай заршам шудалнаб.
Хүбүүднай ургажа байгаа залуу ургамал мэтэ, басагаднай ордоной шэмэг бахана мэтэ байг лэ.
Ямаршье шалтагаангүй аад, намайе үзэн ядагша зониие бү баясуулыт, ямаршье шалтаггүй аад, намда дайсан бологшодые нюдөөрөө эмнилдүүлэн бү байлгыт!
Замынь харанхы, халтирхай байг, Эзэнэй Эльгээмэл тэдэниие тууг.
Моһааб – угаалгын һабамни, Эдоом руу гуталаа шэдэхэб. Пилиштын дээгүүр шангаар хашхархаб!»
Тиимэ, муу зон үбһэ ногоон мэтэ ургана, гэмтэн һалбаржа байна. Гэбэшье тэдэ хэтэ мүнхэдөө үгы болохо.
Эзэн намайе муу юумэнһээ аршалан, тэнгэриингээ хаан орондо гэм зэмэгүйгөөр оруулха. Тэрэ хэтын хэтэдэ алдар солотой байхань болтогой.
Одоол намда танай ами наһанай угаа үнэтэй байһантай адли Эзэнэй нюдэндэ минии ами наһанай ехэ үнэтэй байхань болтогой! Мүн Эзэн намайе хамаг зоболонһоо абархань болтогой! – гэжэ хэлэбэ.