6 Тэдэ хараад, гайхаба, айн, зугадан тэрьедэбэ.
6 Эзэн Бурхан хашхарха дуунай дунда, бүреэгэй абяан доро дээшээ залараа!
Бүхы израильшууд шаг шууяа татан, эбэр бүреэ дуугарган, бүреэнүүдэй, хэнгэрэгэй хүгжэм доро, хуур, арфа дээрэ наадан, Эзэнэй хэлсээнэй ханза тэлэн абаашаха замдань дууряан ябаба.
Эзэн тушаа дуулагты, магтаал үргэгты, гайхамшагта үзэгдэлнүүд тушаань зар тунхаг тараагты.
Давид өөрынгөө суглаанда иигэжэ хэлэбэ: – Өөһэдынгөө Эзэн Бурханиие үреэн магтагты. Өөһэдынгөө эсэгэнэрэй Эзэн Бурханиие суглаан үреэн ёһолбод. Бурхандаа, хаандаа һүгэдэн мүргэбэд.
Эзэниие магтагты! Сэдьхэлни, Эзэниие магта.
Хашхарһаар би ехэ хүсэгүй болооб, хоолоймни хаташоо. Бурханаа хүлеэһээр нюдэдни һохор боложо байна.
Мириам мэдэлшэ дуугаа дуулаба: – Эзэндэ магтаал дуулаял! Һүр жабхаланта хүсэеэ Тэрэ харуулба! Сэрэгшые моритойнь далай руу шэдэбэ!
Эзэн манай Удамарша, манай Шүүгшэ, манай Хаан! Тэрэ бидэниие абарха!
Сионой басаган, баярлыш! Иерусалим үхин, илалтын баяр тэмдэглыш! Харыш, номгон даруу шинии хаан эмэ элжэгэ зайдаланхай, тэрэнэй унага – даагыень зайдаланхай, шамда заларжа ерэнэ.
Тиигээд хаан Тэрэнэй баруун талада байгаашадта хандажа: «Минии Эсэгын үршөөл хайрада хүртэгшэ таанад ерэжэ, юртэмсэ дэлхэйн бии болохоһоо нааша таанарта бэлдэгдэһэн хаан түрэ халан абагты.
Иисүүсэй толгойн дээрэхэнэ тэдэ «Энэ еврейнүүдэй хаан Иисүүс» гэжэ хэрээһэндэ хадуулһан шалтагаанииень харуулһан модон хабтагай үлгэбэ.