8 Тиигээд би: «Харыт, би ерээб. Нам тушаа хуйламал ном соо бэшээтэй.
8 Мүнөө би юу хүлеэхэ гээшэбиб, Эзэмни? Минии найдал — Тандаа.
Харин би үнэн сэхээр ябанам, намайе абарыт, хайрлыт!
Тиир хотын зон танда бэлэг асарха, эгээл баян зон танай хайра хэшэг гуйн байха.
Таанад зүб шударга бэшые һанаандаа түсэблэнэт, газар дэлхэй дээрэ гараараа хэһэн муу муухайгаа шэгнэнэт.
Бурханда иигэжэ хэлэгты: «Хэрэгүүдтнай хэды һүрөөтэйб! Агууехэ хүсэтэйт, дайсадтнай Танай урда билдагуушална.
Бурхан! Маанадые һөөргэнь бусаагыт! Нюуртнай гэрэлтэг, бидэ абарагдахабди!
Эзэнэй зарасанар, санаартад Һүмын үүдэнэй танхим болон үргэлэй шэрээгэй хоорондо уйлалдаг. Тэдэ бүгэдэ зальбаран хэлэг: – Эзэн манай, арад түмэнөө хайрлыт. Бусад угсаатанай доромжодо тэрэниие бү үгыт. Яахадаа бусад угсаатан «Эдэнэйш Бурхан хаана юун бэ? гэжэ хэлсэхэ болооб?» гэжэ хэлэг.
Эзэн Өөрын арад түмэндэ хандан хэлэхэл: «Би таанарта орооһо таряа, шэнэ ургасын үзэмэй дараһан архи болон олива модоной тоһо эльгээхэ гэжэ байнаб. Таанадта хамаг юумэн элбэг болохо. Бусад үндэһэтэнэй доромжодо таанадые үгэхэгүйб.
Та дахин маанадаа хайрлахат, гэм зэмыемнай арюудхахат. Нүгэлыемнай далайн оёор руу хаяхат.
Тэрэшни хүбүү түрэхэ, Тэрээндэ Иисүүс гэжэ нэрэ үгэхэш, юундэб гэбэл, Тэрэ арад зоноо нүгэл хилэнсэгһээ абарха.
Христоос маанадые бузар муухай нүгэлнүүдһээмнай аршалан, мэдэлдэнь байдаг, үлзытэй хэрэгүүдые хэхэ гэжэ зүдхэдэг сэбэр арад болгохын тула Өөрыгөө бидэнэй түлөө үргөө.