1 [Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ, Едүтүүндэ. Давидай псалма.]
1 [Давидай псалма. Мартахагүйн тула шангаар.]
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: найман хүбшэргэйтэй зэр зэмсэгэй дууряалга доро. Давидай псалма.]
Эзэн, би хорохо газар Танһаал бэдэрнэб. Хэзээшье эшхэбтэр байдалда намайе бү оруулыт,
Юуб гэбэл, тэнгэридэ Эзэнтэй сасуулмаар хэн байхаб? Бурханай хүбүүдэй дунда хэн Эзэнтэй адли бэ?
Эзэн Өөрын арад түмэниие сүлэлгэдэ эльгээжэ хэһээгээ. Дорно зүгэй халуун һалхяар Тэрэ тэдээн руу үлеэн хаяа.
Уурлаһан сагтаа агшам зуур Би шамайе орхёо һэм, гэбэшье хэтэ мүнхын энэрэл хайраяа шамда үзүүлхэб». Шамайе Абарагша Эзэн иигэжэ айладана.
Өөһэдынгөө улад зониие хэһээхэдээ, уур сухалгүйгөөр, үнэн зүбөөр хэһээгыт, Эзэн! Маанадые бү хюдыт!
Би таанадтай байхаб, абархаб. Таанарые арадуудай хоорондо тараагаа һэм, тэдэ арадуудые Би усадхахаб. Гэбэшье таанадые усадхахагүйб. Харин таанадые хэһээнгүй орхихогүйб, теэд хэһээхэдээ, үнэн зүбөөр хэһээлтэ амасуулхаб! Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Эзэн! Тан тухай мэдээ дуулаад, би һүрдэн айжа байнам. Эзэн! Манай энэ үе сагта гайхамшагта хэрэгүүдээ бүтээгыт! Уур хилэнтэй байгаа сагтаа үршөөл тухайгаа бү мартыт!
Юундэ тиигээбиб гэхэдэ, Эзэнэй уур хилэнһээ ехэ айгааб. Тэрэ таанадта угаа сухалдажа, хюдахаяа һанаһан юм. Теэд энэшье удаа минии үгэ Тэрэ дуулаба.