6 Хэбтэнэб, унтанаб, бодоноб, юуб гэхэдэ, Эзэн намайе аршална.
Израильшууд тэндэ Давидай зондо илагдажа, тэрэ үдэр угаа ехэ хюдалдаан боложо, хори мянган хүн хосорбо.
Газарай хаашуул, засаглагшад хоорондоо үгэсэлдэн хэлсэжэ, Эзэнэй болон Бурханай табисууртын урдаһаа эсэргүүсэн бодобо.
Гэм зэмэ хээгүй, муу юумэ бодоогүй, бурханай дүрсэнүүдтэ мүргөөгүй, худал тангариг үргөөгүйл хүн!
Бүхы арадууд, альга ташагты! Баярта хашхараагаар Бурханиие магтагты!
Бурханда магтаал үргэгты, магтаал үргэгты! Хаандамнай магтаал үргэгты, магтаал үргэгты!
Ши унтаха-хэбтэхэ үедөө айхагүйш, үргэһэ нойршни амгалан байха.
Ябаһан замдашни тэдэ ударидажа, унтахадаш хамгаалха, һэрихэдэш шамтай ярилдаха.
Эдэ бүхэн тухай бидэ юун гэжэ хэлэхэбибди? Хэрбээ Бурханай манай талада байбал, маанадта эсэргүүсэһэн хүн байха аал?