9 Танай гар бүхы дайсадые, үзэн ядагшадыетнай олохол.
9 Тэдэ ганхажа унаба, харин бидэ бата зогсонобди!
Үхэлэй ороной утаһад намайе тойруулан бообо, үхэлтэ урьханууд урдамни байна.
Залуу наһанайм нүгэлые, алдуу зүршэлыем бү һаныт! Намда энэрхы һайнаар хандадагаа һаныт, Эзэн, һайн һанаатай бэлэйлта! ט Тээт
Намайе тойроошо түмэн зонһоо айнагүйб.
Хүсэтэ хаан, һэлмэеэ ташаандаа зүүгыш, алдар солотойш, һүр жабхалантайш.
Эзэн! Үгэнүүдыем дуулыт! Һанаа алдахым анхарыт!
Харин Эзэндэ найдагшад шэнэ хүсэтэй болодог. Тэдэ бүргэд мэтэ жэгүүр дээрээ элин халиха, гүйхэдөө эсэхэгүй, алхалан ябахадаа сусахагүй.
Иисүүсэй бүтээһэн гайхамшагта хэрэгүүдые хараад, мүн Һүмэ дотор: – Давидай үри һадаһан алдар солотой байһай! – гэжэ үхибүүдэй шанга шангаар хашхаралдахые дуулаад, түрүү санаартан, Хуули заадаг багшанар сухалаа хүрэжэ:
Урдуурнь ябаһан зон, мүн хойноһоонь дахагшад: – Давидай үри һадаһан алдар солотой байһай! Эзэнэй нэрээр заларан Ерэгшэ үршөөл хайратай байһай! Дээдын тэнгэридэ оршоһон Бурханда алдар соло! – гэжэ шанга шангаар хашхаралдаба.