4 Һайн зондо, сэхэ зантай зондо һайе үйлэдыт!
4 Иигэжэ ехэ уһан маанадые хамажа, үер бидэниие абаха һэн.
Гүн харанхыда ороод, үзэжэ хараха аргагүй боложо, зоболон дүүрэн амсажа, үерэй уһанда абтаһан мэтэ болоош.
Тэдэ Танай элбэг-дэлбэг һайн һайхан үйлэ хэрэгүүд тушаа һанажа зарлаха, зүб шударгыетнай магтан дуулаха. ח Хээт
Шэмээгүй, үгэшье соностоногүй, дуу хоолойньшье дуулданагүй.
Тэдэнэй хэлээшэнь бүхы газар дэлхэйгээр тараа, тэдэнэй үгэнүүдынь газар дэлхэйн заха хизаар хүрөө. Тэндэ Бурхан наранда гэжэ майхан табяа.
Эзэнэй үгөөр тэнгэри, аманайнь амисхалаар нара, һара, одо мүшэд бултадаа бүтээгдэнхэй.
Бурхан, намайе абарыт! Эзэн, намда туһалхаар яарыт!
Үзөөрэйгты, шуурган мүндэр, сүйд хэдэг хара һалхин мэтэ, үерлэһэн уһанай хүсэтэ урасхал мэтэ шадалтай, хүсэтэй нэгэн Эзэндэ бии. Тэрэ газардан хаяха,
Зүүн зүгһөө баруун зүг хүрэтэр бүхы зон Тэрээнһээ, асари ехэ һүр һүлдэһөөнь айха. Голой урасхал, шанга һалхин мэтэ Тэрэ буухал.
Жаран хоёр долоон хоногой үнгэрхэдэ, шэлэгдэһэн удамарша алуулагдаха, хэншье тэрээнтэй үлэхэгүй. Удаань хариин удамарша сэрэгээрээ үер мэтэ ерэжэ, хото болон нангин үргөөе һандарган һүйдхэхэ, дайн дажарай дүүрэтэр гай һандарал үргэлжэлхэ.
Долоон аягатай долоон Эльгээмэлнүүдэй нэгэниинь ерээд, намтай хөөрэлдэжэ эхилбэ: «Наашаа ерэ даа, олон гол мүрэнүүдэй эрьедэ һуугша аргагүй забхай Янхан эмые ямар хатуу шанга хэһээлтэдэ оруулха байһыень шамда харуулхамни.
Эльгээмэл намда иигэжэ хэлээ: «Янхан эмын һуугша гол мүрэнүүд хадаа элдэб янзын арадууд, улад зон, үндэһэ яһатан, янза бүриин хэлэтэй зон гээшэ.