5 һайем муугаар харюулна, дура хайрыем үзэн ядаһанаар бусаана.
5 Юуб гэбэл, энэрэл хайратнай тэнгэри тулама агууехэ, үнэн сэхэтнай — үүлэ тулама.
тэдэ бултадаа Эзэнэй нэрэ магтан дуулаг. Юуб гэбэл, Тэрэнэй нэрэ юунһээшье дээгүүр үргэмжэлэгдэнхэй, һүр жабхалангынь дэлхэй дээрэ, тэнгэридэшье мүн.
Бухадал адли хүлзэжэ, дайсад намайе тойроол! Башаанай тобир буханууд намайе хүреэлөө.
Тэдэнтэй юу болоһые харахадаа, зүб шударга хүн баярлаха, хорото муу хүнэй шуһанда хүлөө угааха.
Тэдэ могойн хорондол адли хоротой, тэдэ шэхээ бүтүүлһэн дүлии нажа могойтой адли.
Хосоролынь гэнтэ ерэхэ! Тэдэ үхэхэ, эсэсынь угаа муухай байха.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: гиттит гэжэ хүбшэргэйтэ зэр зэмсэгэй дууряалга доро. Давидай псалма.]
Нэгэнь нүгөөдэдөө хашхаран: – Түмэн Сэрэгтэ Эзэн нангин, нангин, нангин! Тэрэнэй алдараар бүхы газар дэлхэй дүүрэнхэй! – гэжэ хэлэжэ байба.
Горидолго хорхойтуулгада маниие бү оруулыт даа, муу мэхэтэй шолмосһоо аршалжа байгыт даа! Хаан түрэ, хүсэ шадал, алдар соло мүнхэдөө Танай ха юм. Болтогой!