42 Дайсадынь тэдэниие дарлан-даран байгаа, тэдээндэ тэдэ захирагдадаг һэн.
42 Юуб гэбэл, Тэрэ Өөрын нангин үгые, Өөрын зараса Абраһаамые һанаа бшуу.
Тэндэ Эзэн Абрамда үзэгдэжэ, иигэжэ айладхаба: – Би энэ газар дайдые шинии үри һадаһадта үгэхэб! Иигэжэ өөртэнь үзэгдэһэн Эзэниие хүндэлжэ байһанаа элирхэйлэн, мал үргэл болгон шатааха шулуун шэрээ Абрам тэндэ түхеэрбэ.
Бидэ үбгэ эсэгэнэртээ адли нүгэл үйлэдөөбди, гэм хээбди, хорото муу хэрэг ябуулаабди.
Ёолооень соносоһон Бурхан Абраһаам, Исаак болон Яковтай хэлсээ баталһанаа һанаандаа оруулба.
Өөрын богоолнууд Абраһаам, Исаак ба Израильда юун тухай тангариг үгэһэнөө һаныт – тэдэнэй уг удамые тэнгэриин одо мүшэд шэнги олон болгохоб, тэдээндэ гэжэ найдуулһан газараа уг удамдань хэтын хэтэдэ эзэмшэн һуухыень үршөөхэб гэжэ Өөрыгөө гэршэ болгон тангариглаа бэлэйт!
Эртэ урда сагта манай элинсэг хулинсагта тангариглан найдуулһанаа бэелүүлжэ, Яковай болон Абраһаамай үри һадаһадта – Өөрын арад зондо Та үнэн сэхэеэ, үршөөл хайраяа бэлэглэхэт.
Абраһаам, Исаак, Яков гэдэг өөрынгөө богоолнуудые ой ухаандаа оруулыт. Энэ арадай үсэдые мартыт, тэдэнэй буруу байдал, нүгэл шэбэл хэһыень бү тоогыт.
Тэдэнэй газар дайда үнэн сэхэ байһанайтнай түлөө бэшэ, сэбэр сэхээр ажаһууһанайтнай түлөө бэшэ таанадта хүртэхэ. Тэдэ арадуудай буруу ябадалтай һэн тула, мүн танай үбгэ эсэгэнэр болохо Абраһаам, Исаак, Яков гэгшэдтэ тангариглаһан үгэеэ дүүргэхын тула Эзэн Бурхантнай тэдэниие хажууһаатнай үлдэхэл.