21 Бидэ хүдэлмэреэ ябуулаабди, харин зоной хахадынь жадануудаа барин, үүр сайхаһаа эхилээд, одо мүшэдэй гаратар харуулда зогсоо.
Таанад эбэр бүреэгэй абяа хаанашье дуулахадаа, тэрэ абяан руу гүйжэ, манда суглархат. Манай Бурхан манай түлөө тэмсэлдэ зогсохо!
Тэрэ үдэрнүүдтэ би хүн зондо хандан, иигэжэ хэлэбэб: – Хүн бүхэн ажалшадтаяа хамта Иерусалимда һүниин туршада үлэг. Тиигэбэл, һүниндөө бидэ харуулда байхабди, үдэртөө ажалаа ябуулхабди.
Гэхэтэй сасуу би Бурханай үршөөл хайраар мүнөөнэй нүхэсэлдэ байнаб, тиин тэрэ үршөөл хайрань дэмы үнгэрөөгүй. Би өөрынгөө хүсэ шадалаар бэшэ, харин досоомни ажаллажа байһан Бурханай үршөөл хайраар бусад элшэнэрһээ үлүү ехэ хүдэлжэ байгааб.
Тиимэһээ, инаг хайрата аха дүүнэрни, Эзэнэй түлөө хэһэн ямаршье ажалтнай дэмы бэшэ гэжэ мэдэн, Эзэнэй ажалда өөһэдыгөө бүрин зорюулагты, нугаршагүй, бата хатуу байгты.
Тиимэһээ эсэхэ сусахые мэдэнгүйгөөр һайн юумэ хэжэ ябагты. Гэдэргээ сухаряагүй һаа, бидэ саг болзортонь ургасаа хуряахабди.
Тэрэ бүхэнэй тулада би Христоосой үгэжэ байһан, минии зосоо ажаллажа байһан агуу хүсые ашаглан оролдосотойгоор зүдхэнэб.