3 хаанда иигэжэ хэлэбэб: – Хаан хэтэ мүнхэдэ ажаһууг лэ! Минии элинсэгүүдэймни хүдөөлүүлэгдэһэн хотын һандаргагдаад, үүдэнүүдэйнь галдагдаад байхада муудангүй яахабиб?
Тиихэдэнь Бат-Шээбэ газар хүрэтэр доро дохижо: – Минии эзэн Давид хаан, та мүнхэ наһа наһалхатнай болтогой! – гэжэ хэлэбэ.
Вавилооной хаан Навуходоносорой арбан юһэдэхи жэлээ хан түрэеэ засаглажа байхада, табадахи һарын долооной үдэр Вавилооной хаанай зүбшэгшэ, харуулай ахамад Набузарадаан Иерусалим руу ерэбэ.
Иораам гушан хоёр наһатайдаа хаан шэрээ эзэлжэ, найман жэлэй туршада Иерусалимһаа хан түрэеэ зонхилон байгаа. Тэрэнэй наһа барахада хэншье гашуудаагүй. Тэрэниие Давидай хотодо хүдөөлүүлбэшье, хаанай бунхан руу оруулаагүй бэлэй.
Ахааз хаан наһа баража, Иерусалимда, гэбэшье Израилиин хаашуулай булаша бунханһаа гадуур хүдөөлүүлэгдэбэ. Хэзэкияа хүбүүниинь орондонь хаан шэрээдэ заларба.
Хэзэкияа наһа баража, үбгэ эсэгэнэрэйнгээ хажууда Давидай үри һадаһадай бунхан соо хүдөөлүүлэгдэбэ. Наһа бараһанайнь удаа Иудын болон Иерусалимай арад зон тэрэниие хүндэлэн ёһолоо бэлэй. Орондонь Мэнашшээ хүбүүниинь хаан шэрээ эзэлбэ.
Навуходоносорой сэрэгшэд Бурханай гэрые галдан шатааба, Иерусалимай хэрэм ханануудые һандаргаба, шухала ордон, самхагуудыень галдаба, бүхы баялигуудыень үгы хэбэ.
Тэдэнэр иигэжэ харюусаба: – Баряанһаа амиды бусаашад тэрэ газарта аргагүй хүшэр хүндэ байдалда, ехэ доромжолго доро байна. Иерусалим һандаргагданхай, үүдэнүүдынь галдагданхай.
Иерусалимай ханануудые шэнжэлэн, Нугын үүдэн гэдэг хаалгаар һүни гараад, би Луу могойн булаг, Шэбхэ шоройн үүдэн гэдэг хаалганууд руу шэглэн ошобоб. Ханануудынь һандаргагданхай, үүдэнүүдынь галдагданхай байба.
Үгы һаа, түрэл арадыем усадхажа байхыень би миин хаража, тэсэжэ оройдоошье шадахагүй байнаб. Түрэл саданарайнгаа хосоржо байхые амархан хаража шадахагүйб, – гэжэ хэлэбэ.
Юуб гэхэдэ, Тэрэ юунһээ бидэнэй бүтээгдэһэниие мэдэнэ, маанадай тооһо шорой байһые һанажа байна.
Хүнэй наһан гээшэ үбһэнэй наһандал адли, тэрэ хээрын сэсэг шэнги ургажа хагдардаг.
Эзэн хэды дээгүүр үндэршье һаа, дорой байдалтай хүниие анхардаг, бардам хүниие холоһоошье мэдэдэг.
Үнэндээ хүн һүүдэр мэтэ ябана, дэмы юумэндэ оролдодог, суглуулдаг, харин хэндэ суглуулһанаа мэдэхэгүй.
Вавилооной хаан Навуходоносорой арбан юһэдэхи жэлээ хан түрэеэ засаглажа байхада, табадахи һарын арбанай үдэр Вавилооной хаанай зүбшэгшэ, харуулай ахамад Набузарадаан Иерусалим руу ерэбэ.
Бартаанууд газарта унаа, Тэрэ шэбхыень сохижо унагаагаа. Хаан болон түшэмэлнүүд баряанда туугдан ошоо, һургаал эбдэгдээ. Лүндэншэдтэ Эзэнһээ үзэгдэл эльгээгдэнэгүй.
Халдейшүүд хаанда араам хэлээр: – Хүндэтэ хаан, мүнхэ оршохотнай болтогой! Бидэндэ, өөрынгөө богоолнуудта, зүүдээ хөөрэжэ үгэбэлтнай, тайлбарилжа үгэхэбди, – гэбэ.
Тэдэ Навуходоносор хаанда: – Үндэр түрэлтэ хаан, мүнхэ оршохотнай болтогой!
Хаанай болон түшэмэлнүүдэйнь юун гэжэ хэлсэжэ байһые дуулаад, найрай боложо байгша газарта хатан ерэбэ. Тэрэ: – Хаамни, мүнхэ байхатнай болтогой! Айха, нюур шарайгаа хубилгахатнай дэмы.
Даниилай иимэ абяан дуулдашаба: – Үндэр түрэлтэ хаан, хэтэ мүнхэдөө амиды мэндэ оршохотнай болтогой!
Тиигээд эдэ түшэмэл, ноёд хаанда ерэжэ, иигэжэ хэлэбэ: – Үндэр түрэлтэ Даарий хаан! Хэтэ мүнхэдөө оршохотнай болтогой!
Хото балгасыетнай хооһоруулхаб, мүргэлэйтнай орон хооһон болгохоб. Үргэһэн үргэлэйтнай хоншуу һайхан үнэрыень абахагүйб.