9 Би Тэрэнэй урдаһаа нүгэл хэһэн тула хэрэгыем Тэрэнэй шиидхэтэр, намайе шүүтэрнь Эзэнэй уур хилэн тэсэн ябахаб. Тэрэ намайе гэрэлдэ гаргаха. Тиигээд би үнэн зүбыень хараха болоноб.
Арад зониие усадхажа байһан Эльгээмэлые хараад, Давид Эзэндэ зальбарба: – Нүгэл үйлэдэн, буруу зүйл хэһэн хүн бил гээшэб. Харин эдэ зон хонид мэтэ, ямар муу юумэ хээ юм? Та намайе болон минии гэр бүлые хэһээгыт.
Үзэгдэхэгүйнь шухала бэшэ юм бэзэ, гэшхэһэн бүхы мүрым Тэрэ һайн мэдэнэ. Намайе шалган туршаад, холисогүй шэжэр алта элирүүлһэндэл хэлэхэ.
Тэрэниие харанагүйб, Тэрэниие хэрэг шүүлгэдэ ерэхыень хүлеэнэб гээ хадаа хүлеэхэл болоош.
Минии толгой муутайһаа шархануудни эдеэртэжэ, муухай үнэртэй болоо.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: Коорахай уг удамай ирагуу үгэнүүд.]
хойноһоом дайсан намнажа, хүсэг, ами наһыем газарта шэдэн, нэрэ хүндыем шоройдо худхаг лэ!
Би Өөрын һохор зониие мэдэхэгүй замаарнь хүтэлэн ябахаб, тэдэнэй урда харанхые гэрэл, барзагар газарые тэгшэ тала болгохоб. Энэ болбол Минии хэхэ юумэн. Би тэдэниие хэнгүй орхихогүйб.
Тиихэдэм, һохор зоной нюдэн нээгдэхэ, түрмэдэ һуугшад сүлөөдэ гараха, харанхыда һуугшад түрмэһөө гараха.
Би һайн юумэ һаяар хэхэб, тэрэ саг ойртоо. Абарал буулгаха сагни удааржа байхагүй. Би Сиониие абархаб, Израильда нэрэ хүндэ олгуулхаб».
Өөрынгөө арад түмэнэй түлөө тэмсэгшэ Эзэн Бурхантнай иигэжэ айладхана: «Уур хилэн дундаа таанадта үгэһэн аягаяа мүнөө һөөргэнь абанаб. Найгалзуулдаг гашуун хэһээлтын шүлэ таанад бэшэ уухагүйт.
Эзэн иигэжэ айладхана: «Шударга ёһо сахин, үнэн зүбые үйлэдэгты. Һаяар таанадые абархаб.
Оо, ямар үбшэнтэйб! Би зобошооб. Минии шарха эдэгэшэгүй. Харин би «энэ үбшэн тэсэжэ шадахаб» гээд һанаа һэм.
Арад зомни Намда хандан ори дуун болоно: «Гэм зэмымнай урдамнай байгаашье хадань, Эзэн, нэрээ хаража, найдуулһанайнгаа ёһоор бидэндэ туһалыт. Бидэ Танда оло дахин урбаабди, урдаһаатнай нүгэл үйлэдөөбди.
Улад зоной иимэ хашхараа дуулааб: «Маанадые зүб гэжэ Эзэн гэршэлээл. Ошожо, Сион дээрэ Эзэн Бурханайнгаа хэһэн хэрэгүүд тушаа зондо соносхоё».
Теэд Эзэн зүб шударга! Юуб гэхэдэ, би үгыень дуулаагүйб. Бүхы арад түмэн, шагнагты, зоболонгым харагты: залуу басагад, хүбүүдни баряанда туугдан ошожо байна.
юунэй түлөө Би сухал дундаа тэдэндэ эсэргүүсээбиб, тэдэниие дайсанайнь газар руу эльгээгээбиб, эмниг зүрхэниинь номгоржо, гэмээ сагааруулаа һаань,
Тиихэдэ таанар дахяад Намда ерэхэт, һайн муугай, зүб буруугай хоорондохи илгаа, Бурханда һүгэдэдэг үнэн шударга хүнэй ба нүгэл үйлэдэгшын хоорондохи илгаа ойлгохот.
Тиимэһээ тогтоогдоһон сагай болоогүйдэ хэнииешье бү шүүбэрилэ. Эзэн ерэхэдээ, шэб харанхыда хоргодоһон юумэнүүдые гэрэлтүүлхэ, хүнүүдэй далда һанаа зорилгые элирүүлхэ, тиихэдэ хүн бүхэн хэһэн зэргээрээ Бурханайл магтаалда хүртэхэ.
Тиимэһээ үнэн сэхэ Заргаша, Эзэн тэрэ үдэр намда үгэхэ шагналаа мүнөө бэлдээд байна. Тэрэ шагнал гансал намда үгэхэ бэшэ, харин Тэрэнэй ерэхые хүлеэжэ байһан бүхы зондо үгэхэ.
Огторгой тэнгэри, Бурханай хүнүүд, элшэд, лүндэншэд, энээндэ хүхин баясыт! Таанарай түлөө тэрэ ниислэлые Бурхан хэһээгээл!»
Израилиин хаан хэнэй хойноһоо гаража ерээ гээшэб? Хэниие та мүрдэн байнабта? Энэ хадаа үхэһэн нохойн, нэгэ булуудхын хойноһоо ябаһантай адли.
Давид Набаалай наһа бараһые дуулаад: – Набаалда доромжолуулһан минии түлөө үһөө абаһан, Өөрын богоолоо муу юумэнһээ зайлуулһан Эзэн магтаалтай! Эзэн Набаалай нүгэлые өөртэнь харюулба, – гэбэ. Тиигээд Давид Абигааһилые өөрынгөө һамган болгон абаха тухайгаа тэрээндэ мэдүүлжэ, хүниие эльгээбэ.
Давид мүн лэ: – Эзэнэй нэрээр тангаригланаб, Эзэн тэрэниие заабол усадхаха, үгышье һаа, тэрэнэй үхэхэ үдэр ерэхэ, үгы һаа, тэрэ тулалдаанда ошожо гээгдэхэ!
Самуил юушье нюунгүй бүгэдыень тэрээндэ хөөрэбэ. Тиихэдэнь Элии иигэжэ үгүүлээ һэн: – Тэрэ хадаа Эзэн мүн. Һанаһаараа Тэрэ юумэ үйлэдэхэл.