13 Тиимэһээ Би һандарал, үгырэл асаран, шамайе, хото, нүгэлэйшни түлөө хэһээхэб.
Би асуубаб: – Эзэмни, хэр удаан энэ үргэлжэлхэб? Тэрэ иигэжэ харюусаба: – Хотонуудай һандаран сүйдтэ орожо, хүн зонгүй болотор, оршон тойроной эзэгүйржэ, газар нютагай юушьегүй болотор.
Хээрэ тала руу гарахадам, дайнда алуулһан зоной һэенүүд байна. Хото руу орожо ерэхэдэм, туража үхэхэеэ байгшад харагдана. Лүндэншэд, санаартад юу хэхэеэ ойлгожо ядан, орон нютагаар тэнэнэ.
Дээрэһээ Тэрэ гал дүлэн эльгээгээ, тэрэнь яһым шатаана. Хүлдэм урьха табяа, доошонь унагаагаа, үдэр бүри айжа, угаа үбдэжэ байнам.
Тэрэ намайе төөрюулээ, харгыһаам хадууруулаа, намайе гансаарым хаяа!
Толгойһоомнай титим унаа! Нүгэл хэһэнэймнай түлөө гай тодхор болоо!
Хэһээлтын үдэр Израилиин газар үрэжэлгүй, амигүй хооһон болохо! Энээниие хэхэб гэжэ Израилиин обог бүхэндэ дуулганаб!
Би таанадта иигэжэ орохоб: таанадта аймшагтай юумэ, хаталга, халуун үбшэ эльгээхэб, тэдэнһээ боложо, нюдэнтнай шэргэхэ, зүрхэнтнай үбдэхэ. Үрэһэ дэмы тарихат, тэдэниие дайсантнай эдихэ.
Самариин шархань эдэгэшэгүй, Иудадашье энэнь хүрөө, арад зоноймни ажаһуудаг Иерусалимай хаалганууд хүрэтэршье ерээ.
Омрии хаанай болон Ахаабай бүлынхидэй үйлэ жэшээ даган, зүблэлөөрнь ябанаш, тиимэһээ Би шамда гай һандарал ушаруулжа, ажаһуугшадыеш шоодбори болгохоб. Арад түмэнэйм жэгшүүритэй эшхэбтэр байдал таанад дээрэл бууха».
Гэбэшье тэрэ газар дайда хадаа ажаһуугшадайнгаа нүгэл үйлэдэһэнэй түлөө эзэгүйрхэ, хооһорхо.
Бурханай алдар соло дуудангүй байһанайнь түлөө Эзэнэй Эльгээмэл Иродые гэнтын үбшэнгөөр дайража, Ирод хаан үтэ хорхойдо барюулан үхэбэ.