12 Тиимэһээ таанадһаа боложо, Сион таряалангай талмай мэтэ хахалагдаха, Иерусалим обоолоотой һандархай шулуун болохо, Һүмын мүнөө байгааша газар ой модоной ургадаг гүбээ болохо!
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: «Хэлсээнэй сараананууд» гэдэг аялга. Асаапай псалма.]
Ордоншье хаягдан, шууяатай хотошье хооһорон мартагдаха, хэрэм самхагуудынь һандаргагдаха, малай бэлшээри, хулангуудай хорёо болохо.
Харин эдэ үгэнүүдые дуулаагүй һаатнай, энэ ордон һандаран һалаха гэжэ Өөрөөрөө тангаригланаб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладханаб!
Иудын хаанай ордон хадаа Намда Галаадай газартал, Ливаанай орьёлдол гоё һайхан юм. Теэд Би тэрэниие хооһон, ханха зайдан, хэнэйшье ажаһуухагүй газар болгохоб.
– Хэзэкияа гэгшын Иудын хаан байха үедэнь лүндэншэ Морээшэдэй Михей Иудын хан түрын бүхы арадта Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй иимэ айладхал дуулгаа бэлэй: Сион таряалангай талмай мэтэ хахалагдаха, Иерусалим обоолоотой һандархай шулуун болохо, Һүмын мүнөө байгааша газар ой модоной ургадаг гүбээ болохо.
Тиимэһээ Би, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, Израилиин Бурхан, Иуда дээрэ, Иерусалим хотынхид дээрэ айладхаһан гай тодхороо буулгахам. Минии үгэ дуулаагүй, дуудахадамни, харюусаагүй байһанайтнай түлөө эдэ бүгэдые таанадта үйлэдэхэб.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, Израилиин Бурхан иигэжэ айладхаа: – Иерусалим болон Иудын хан түрын хотонуудта Минии татаһан бүхы гай тодхорые таанад хараа-үзөө бэлэйт. Мүнөө болотороо тэдэ хооһон, һандархай, хэншье тэндэ ажаһуунагүй.
Тэрэ Эзэнэй Һүмэ, хаанай ордон, Иерусалимай бүхы томо һайн гэрнүүдые дууһан шатааба.
Уула тухай уйлажа, ори дуун болохоб. Үргэн талын бэлшээринүүд тухай гашуудан бархирхаб. Тэдэ зэлүүд хооһон болоо, тэрээгүүр хэншье гарахагүй. Үхэр һүрэгэй мөөрэхэнь дуулданагүй, огторгойн шубууд, бүхы ан арьяатан зугадан тэрьедээ.
Эзэн айладхана: «Иерусалимые һандарһан шулуун обоо, сүүбэн шонын үүр болгохоб. Иудын хотонуудые ажаһуугшадгүй хооһон болгохоб».
Сион хада эзэгүйрөө, сүүбэн шононууд тэндэ ябана.
Эзэн иигэжэ айладхаа: «Энээнэйнь түлөө Би Самариие задагай хээрэ газарта обоолоотой һандархай шулуун, уһан үзэм һуулгаха газар болгохоб. Нюруу газар руу шулууень адхахаб, һуурииень эли гаргахаб.
Иисүүс шабинартаа: – Эдэ бүгэдые харана гүт? Энэ һууринда ганса шулууншье үлэхэгүй; баран һандаргагдаха гэжэ танда хэлэнэб, – гэбэ.