42 Хүнүүд булта эдеэлжэ садаа.
42 Хүн бүхэн дураараа эдижэ садаа һэн.
Тиигээд Иисүүс үнөөхи табан монсогор хилээмэеэ, хоёр загаһаяа абаад, тэнгэри өөдэ шэртэн, Бурханда баяр баясхалан хүргэбэ. Хилээмэеэ хухалан, хүн зондо хүртөөжэ хубаахыень шабинартаа үгэбэ. Удаань хоёр загаһаяа хухалжа, хүн зондо хүртүүлбэ.
Тиигээд үлөөдэһыень суглуулхадань, арбан хоёр түрсүүгээр дүүрэн хилээмэнэй, загаһанай үлөөдэһэ сугларба.
Хүнүүд булта эдеэлжэ садаа. Үлөөдэһыень суглуулхадань, арбан хоёр түрсүүг болоо һэн.
Хүнүүдэй эдеэлжэ садахадань, Иисүүс: – Үлөөшэ хилээмэеэ бултыень суглуулагты, юушье бү орхигты, – гэжэ шабинартаа хэлэбэ.
Хүн ганса хилээмээр амидардаггүй, харин Эзэнэй үгын ашаар амиды ябадаг гэжэ ойлгохынтнай тула Тэрэ таанадые даран номгоруулаа, гэдэһыетнай үлдэхүүлээ, удаань таанадай хараагүй, үбгэ эсэгэнэрэйтнайшье үзөөгүй сагаан будаагаар холлуулаа.