9 Иимэ ехэ загаһа бариһандаа Симон болон тэрээнтэй ябаһан бүхы хүнүүд,
Ойро зуура тэрэниие Та Эльгээмэлнүүдһээ доогуур табяат, алдар солоор ба нэрэ хүндөөр титимлээт.
хони ямаадые, бухануудые, ан арьяатанииешье,
Пётр юушье хэлэһэнээ мэдэнгүй тиигэжэ хэлээ бшуу, юундэб гэхэдэ, шабинар ехээр айн һүрдэһэн байгаа.
Малшадай хэлэһэн юумэ дуулаһан хүнүүд булта гайхажа байгаа.
Тэрэнэй һургаал шагнаһан хүнүүд булта ехээр гайхадаг һэн, юундэб гэхэдэ, һургаалынь хүнэй зүрхэ сэдьхэл аргагүй татажа байгаа бшуу.
Тэндэ байгшад булта ехээр гайхалдажа, бэе бэедээ: – Энэмнай ямархан һургаал гээшэб? Яаһан ехэ эрхэ засагтай, шэдитэ хүсэтэй Хүн гээшэб? Ада шүдхэрые гара гэхэдэнь, тэрэнь гаража ябашабал! – гэлсэбэ.
мүн тэрэшэлэн Зэбэдэйн хүбүүд, Симонэй нүхэд Яков Иоанн хоёр гайхажа һүрдэжэ байбад. – Бү ай, ши энээнһээ хойшо загаһа барихын орондо хүнүүдые Намда хандуулдаг болохош, – гэжэ Иисүүс Симондэ хэлэбэ.
Иимэ олзотой болоһон Симон Пётр Иисүүсэй урда үбдэглэн һэхэрэн һүгэдэжэ: – Эзэн аа, намайе орхижо ошогты! Би нүгэлтэй хүнби, – гэжэ хэлэбэ.