19 Иисүүс тэрээндэ хэлэбэ: – Юундэ Намайе эрхим гэбэш? Имагтал Бурхан эрхим гээшэ.
19 Иисус тэрээндэ хэлэбэ: «Юундэ намайе эрхим гэбэш? Имагтал Бурхан эрхим гээшэ.
Бузар юумэнһээ арюун байдал гарахагүй. Хүн гээшэ түрэлхиин бузартай амитан.
Хэн Тэрэнэй урда огто гэмгүй гэгдэхэб? Эхэнэр хүн сэбэр байха гү? Хүн түрэлтэн соо тиимэ хүн байхагүй.
Эльгээмэл харюусаба: – Арюун Һүлдэ шам дээрэ бууха, Дээдэ Бурханай хүсэн шамайе хушаха. Тиимэһээл түрэхэ нангин үришни Бурханай Хүбүүн гэжэ нэрлэгдэхэ.
Хэрбээ нүгэл шэбэлтэй таанадай үхибүүдтээ һайн юумэ үгэжэ шададаг байхадатнай, Огторгойн Эсэгэ гуйһан хүн бүхэндэ Арюун Һүлдэеэ бүришье дуратайгаар үршөөхэл!
– Эрхим багша! Мүнхын амидаралда хүртэхын тула би юу хэхэ ёһотойбиб? – гэжэ нэгэ дарга Иисүүсһээ һураба.
«Ханидаа бү урба, бү ала, хулгай бү хэ, бусад тухай худал юумэ бү хэлэ, эхэ эсэгэеэ хүндэлэ» гэһэн Бурханай захяа заабаринуудые мэдэхэ ха юмши, – гэбэ.
Һүзэг этигэлэймнай элирүүлһэн үнэн зүбынь үнэхөөрөө агууехэ юм: Хүнэй дүрсэ дүрсэлэн Бурхан ерээ, Тэрэнэй үнэн зүб байһыень Арюун Һүлдэ харуулаа, Тэрэ Өөрыгөө Эльгээмэлнүүдтэ харуулаа. Арадуудай дунда Тэрээн тухай номноо, бүхы газар дэлхэйн зон Тэрээндэ этигээ, тиигээд Тэрэ тэнгэридэ дэгдээ.
Үнэндөө Иисүүс маанадтал хэрэгтэй Ахамад Санаарта юм. Тэрэ болбол арюун гэгээн; харата хэрэгүүдые үйлэдөөгүй, нүгэл шэбэлдэ унаагүй; нүгэлтэ зонһоо илгаруулагдаад, тэнгэридэ дэгдүүлэгдээ.
Бүхы үлзытэй, эгээн эрхим бэлэгүүд дээрэһээ, тэнгэриин одо мүшэдые, нара һарые бүтээһэн, хэзээдэшье хубилдаггүй, тэдэ ододто адли һүүдэр хэзээшье татадаггүй Бурханһаа үгтэдэг.