34 Тэрэ үдэр нэгэ орон дээрэ унтаһан хоёр хүнэй нэгыень абарха, нүгөөдыень орхихо.
Намһаа буруу бү харыт! Уурлан зарасаяа бү этэрыт! Та минии туһамарша мүн! Минии абарагша Бурхан, намайе бү хаяыт, бү орхиит!
Эзэнэй дуу хоолой – уһан дээгүүр, алдарта Бурхан нэернэ, Эзэн – уһанай уудам дээгүүр!
Минии уридшалан айладхаһан зүйлнүүд бүтээ. Мүнөө Би таанадта шэнэ юумэ тохёолдохынь урда тээ уридшалан тунхагланаб.
Ши гансал өөртөөл эмшэлгэ, арга эринэ гүш? Бү тиигэ. Хамаг амитанда гай тодхор татахадам, ши амиды мэндэ хаанашье ябахаш. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Болохо бүхы юумые Би таанадта эртэнһээ һэргылжэ хэлэбэб.
Тиимэһээ таанад һэргэг байгты. Болохо бүхы юумые Би таанадта эртэнһээ һэргылжэ хэлэбэб.
– Бултанай Таниие орхёошье һаань, би Танһаа хэзээшье арсахагүйб, – гэжэ Пётр Тэрээндэ хэлэбэ.
– Бурханай хаан түрэдэ орохо хаалга уйтахан. Тэрээгээр орохоор зүдхэгты. Олохон хүн орохо гэжэ оролдоошье һаа, орожо шадахагүй.
Тиимэ бэшэ даа! Харин таанад Бурханда хандан, эрид хубилаагүй һаа, бултадаа тэдээн шэнгеэр хосорхот гэжэ мэдэгты!
Тиимэ бэшэ даа! Теэд хэрбээ таанад Бурханда хандан, эрид хубилаагүй һаа, булта эгээл тиигэжэ хосорхот!
Ами наһаяа абарха гэжэ оролдоһон хүн ами наһаяа алдаха, ами наһаяа үргэһэн хүн тэрэнээ тэхэрюулэн абарха.
Таряа татажа байһан хоёр эхэнэрэй нэгыень абарха, нүгөөдыень орхихо.
Үнэн сэдьхэлтэй зониие туршалгануудһаа яажа аршалхые, муу муухай ябадал гаргагшадые Зарга шүүбэриин Үдэрэй хэһээлтэ хүрэтэр яажа һахижа байхые Эзэн мэдэхэ гэжэ урда хэлэгдэһэн харуулна.