16 Тиигээд Иисүүсэй хүлдэ мүргэн унажа, баяр баясхалан хүргэбэ. Тэрэ самаряан хүн байгаа.
16 Тиигээд Иисусай хүлдэ мүргэн унажа, баяр баясхалан хүргэбэ. Тэрэ самаряан хүн байгаа.
Абрам газар мүргэн һүгэдэбэ. Бурхан тэрээндэ хандан, үгэеэ үргэлжэлүүлбэ:
Эдэ арбан хоёр шабинараа эльгээхэдээ, Иисүүс тэдээндээ иигэжэ захиба: – Бусад арадуудта бү ошогты, самаряан хотонуудаар бү орогты.
Сэсэшүүл гэртэ ороод, хүбүүнэй Мария эхэтэйгээ байхыень хараба, тиигээд газар хүрэтэр дохин Тэрээндэ мүргэбэ. Асарһан бэлэгүүдээ дэлгэжэ, хүбүүндэ алта мүнгэ, сан санзай, һайхан үнэртэй ургамалай тоһо үргэбэ.
Үнөөхи эхэнэр өөртэйнь юунэй ушарһые тухайлаад, айһан һүрдэһэн, шэшэрһэн юумэ Иисүүстэ дүтэлэн, урдань һүгэдэн унажа, сэхыень хэлэбэ.
– Арбан хүн эдэгээ бэшэ гүт? Бэшэ юһэншни хаанаб?
Иимэ олзотой болоһон Симон Пётр Иисүүсэй урда үбдэглэн һэхэрэн һүгэдэжэ: – Эзэн аа, намайе орхижо ошогты! Би нүгэлтэй хүнби, – гэжэ хэлэбэ.
– Иихэдээ хайшаа юм бэ? Та еврей хүн аад, самаряан эхэнэрһээ уһа эринэ гүт? – гэжэ тэрэнь Иисүүстэ гайхан хэлэбэ. (Ушарынь гэхэдэ, еврейнүүд самаряануудтай нэгэ амһартаһаа юумэ уудаг эдидэггүй һэн.)
Еврейнүүд Иисүүстэ иимэ харюу үгэбэ: – Таниие ада шүдхэртэ барюулһан самаряан хүн гэжэ бидэ зүб хэлсэдэг байнабди.
Гэбэшье Арюун Һүлдын танай дээрэ буухада, таанад хүсэтэй боложо, Иерусалимай, бүхы Иудейн болон Самариин нютагуудһаа эхилээд, газарай заха хизаар хүрэтэр Минии гэршэнэр болохот, – гэжэ харюусаба.
Тэрэ хүнэй һанал бодолойнь нюусанууд эли боложо, тэрэ һүгэдэн Бурханай урда унажа, «Үнэхөөрөө Бурхан таанадай дунда байна», – гээд айладхаха.
Би газарта һунан хэбтэжэ, хүлдэнь мүргөөб. Теэд тэрэ намда хэлэбэ: «Иимэ юумэ бү хээрэй, мэдэжэ бай! Би Иисүүс тухай гэршэлдэг шамтайл адли, шинии аха дүүнэртэл адли зарасань гээшэб! Бурханда һүгэдэн мүргэ! Иисүүс тухай гэршэлэгшэд лүндэншэдые урмашуулдаг һүлдэтэй».
хорин дүрбэн ахамадууд хаан шэрээ дээрэ Һуугаашын урда тээ унан һүгэдэн мүргэхэ, хэтэ мүнхэ Амидарагшын урда доро дохин мүргэхэ, тиин хаан шэрээгэйнь урда титим малгайнуудаа табяад, иигэжэ хэлэхэ:
Дүрбэн амитадынь: – Болтогой! – гэбэд. Ахамадуудынь газарта дохин унажа, һүгэдэн мүргэбэ.