35 Тиимэһээ досоохи гэрэл туяагаа балартуулхагүй гэжэ оролдо!
Хүндэ зүб мэтэ һанагдаха түгэсхэлынь үхэл руу хүтэлдэг зам байдаг.
Өөрыгөө сэсэн гэжэ тоолодог хүниие хараа һэн гүт? Тэнэг хүндэ тэрээнһээ үлүү найдахаар.
Нюдэн болбол бэеын гэрэл болоно. Нюдэнэйшни арюун гэрэлтэй байгаа һаа, бүхы бэешни гэрэлтэй гэгээн байха.
Нюдэн болбол бэеын гэрэл, дэн юм. Нюдэнэйшни арюун гэрэлтэй байгаа һаа, бүхы бэешни гэрэлтэй гэгээн байха; харин нюдэнэйшни бүрхэг һаа, бүхы бэешни хабхартан байха.
Хэрбээ бүхы бэешни һаруултаад, тэрээн соошни нэгэшье харлаһан газарай үгы һаань, хамаг бэешни зулын ялагар гэрэлээр гэрэлтүүлэгдэһэн шэнги, зосоо газаагүй гэрэлтэн толорхол.
Тэдэнэр өөһэд тухайгаа ухаантайбди гэнэ, үнэн дээрээ тэдэнэр үбэштэй тэнэгүүд юм.
Харин иимэ шанаргүй хүнүүд холо харадаггүй һохорнууд юм: урданайгаа нүгэлнүүдһээ аршалагдаһанаа мартажархидаг.
Бардам хооһон үгэнүүдые хэлэн, тэдэнэр буруу замаар ябаһан хүнүүдһээ арай шамай холодоһон хүнүүдые бэеын хурисалай, зальхайралай зангада оруулдаг.
Юундэб гэхэдэ, „Би баяжааб, ехэ зөөритэй болооб, юугээршье дутанагүйб!“ – гэнэт. Теэд ямаршье зол хубигүй, үгытэй ядуу, баарһан, һохор балай, нюсэгэн болоод байһанаа мэдэнэгүйт!