27 Хэрбэеэ хэн нэгэн ямаршье шуһа эдидэг байгаа һаа, арад түмэнэйнгөө тоодо тоологдохоёо болихо.
Хэрбэеэ израильшуудай болон танай дунда ажаһуудаг ерүүл зоной хэн нэгэнэй юунэйб даа шуһа эдеэ һаань, тэрэ хүнһөө буруу харахаб, шуһа эдиһэн хүнэй ами наһыень таһалжа, үгы болгон хосороохоб.
Эзэндэ үргэгдэжэ байгаа малай өөхэ эдиһэн хүн Бурханай арадай нэгэн гэжэ тоологдохоёо болихо.
Хаанашье, ямаршье нютагта ажамидаржа байхадаа, малай гү, али шубуунайшье шуһа бү эдигты.
Тиигээд Эзэн Моисейдэ иигэжэ үгүүлбэ:
Зүгөөр Бурханай Хүбүүндэ зэбүүрхэдэг, өөһэдыень нүгэлнүүдһээнь арилгаһан Бурханай хэлсээнэй шуһые нангин гэжэ тоодоггүй хүнүүд, үршөөл хайрын Һүлдые доромжолдог хүнүүд тэрээнһээ долоон доро хэһээлтэдэ хүртэхэ ёһотой!
Удаань Саулда: – Харагты. Зон шуһатайнь эдижэ, Эзэнэй урда нүгэл хэжэ байна, – гэжэ мэдээсэгдэбэ. Саул: – Таанар урбагшад гээшэт! Мүнөө нам руу томо шулуу мухарюулан асарагты, – гэбэ.