26 Хаанашье, ямаршье нютагта ажамидаржа байхадаа, малай гү, али шубуунайшье шуһа бү эдигты.
Зүгөөр хорюултай нэгэл юумэн байха: шуһатай мяха бү эдигты. Энээниие хориноб, юундэб гэхэдэ, амитанай амин гээшэ шуһан соонь оршодог.
Уһан үзэмэй түрүүшын шүүһэ удаарангүй үргэдэг бай. Ууган хүбүүгээ Намда үгэхэ ёһотойш.
Эзэкээл, тэдээндэ Минии, Эзэн Бурханай, иимэ айладхал дуулга: таанад мяха шуһатайнь хамта эдинэт, онгонуудта мүргэнэт, алалсаа, хүсэрхэлгэ үйлэдэнэт. Иимэ байхадатнай, газар яагаад танай байха юм?!
Шуһатай юумэ бү эдигты, үзэл бү үзүүлэгты.
Ямаршье амитанай өөхэ, шуһые бү эдигты гэһэн хуулиие үеһөө үедэ, хаанашье ажаһуубал, хэтэ мүнхэдөө сахиха ёһотойт.
Эзэндэ үргэгдэжэ байгаа малай өөхэ эдиһэн хүн Бурханай арадай нэгэн гэжэ тоологдохоёо болихо.
Хэрбэеэ хэн нэгэн ямаршье шуһа эдидэг байгаа һаа, арад түмэнэйнгөө тоодо тоологдохоёо болихо.
Иисүүс харюусаба: – Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэйл бэе эдидэг һаа, Тэрэнэйл шуһа уудаг һаа, амидаралгын шанартай байхат гэжэ таанарта үнэн зүбые хэлэнэб.
Харин онгонуудта үргэжэ бузарлагдаһан хоол барихыень, забхайрхыень, боожо алаһан амитадай мяха, шуһа амсахыень хориһон бэшэг бэшэжэ, тэдээндэ эльгээхэ ёһотойбди.
Тэрэ агууехэ буян хэшэгтээ маанадые элбэг дэлбэгээр хүртөөгөө. Тэрэнэйнь ашаар бидэ Хүбүүнтэйнь нэгэдээд, шуһанайнь сэнгээр сүлөөтэй боложо, нүгэлнүүдээ хүлисүүлээбди. Тэрэ сэсэн ухаагаараа, оюун мэдэлээрээ
Гансал шуһыень эдихэ ёһогүйт, уһан шэнгеэр тэрэниие газарта адхагты.
Гансал шуһа эдихэгүй гэжэ ехэ нарибшалаарай, юуб гэхэдэ, шуһан гээшэ ами наһан болоно, мяхантай хамта ами наһа эдижэ болохогүй.
Гансал малай шуһа бү эди, уһан шэнгеэр тэрэниие газар руу адха.
Бурханай бүтээһэн бүхы юумэн һайн, тиимэһээ ямаршье юумэнһээ арсангүй, харин баясхалангай зальбарал хүргэн абаха ёһотойбди.