1 Хэрбээ али нэгэн ямар нэгэ үйлын гэршэ байһан, хараһан, мэдэһэн байжа, «дуулгаагүй һаа, хараалда хүртэхэт» гэжэ гэршэнэрые зарга шүүхэдэ дуудахые дуулаашье һаа, дуулгаагүй бол, нүгэлдэ хүртэхэ.
Хаан тэрээндэ: – Эзэнэй нэрэһээ дуугархадаа, ши намда зүбхэн үнэн сэхые дуулга гэжэ хэды дахин шамда тарнидан хэлэхэбиб? – гэхэдэнь,
Хэн нэгэн дүтын хүнэй урдаһаа нүгэл хэбэ гэжэ хардуулба гэлэй. Тэрэ хардуулжа байгааша хүн Һүмэ соо үргэлэй шэрээгэй урда зогсожо, «нүгэл хээгүйб» гэжэ тангариг үргэхэ.
Хаан тэрээндэ: – Эзэнэй нэрэһээ дуугархадаа, ши намда зүбхэн үнэн сэхые дуулга гэжэ хэды дахин шамда тарнидан хэлэхэбиб? – гэхэдэнь.
Досоогоо гал дүрэлзэхые мэдэрбэб, гүн ухаандам гал нособо, тиихэдэнь би дуугаржа эхилбэб.
Нэгэ хүнэй нүгөөдэдэ элжэгэ, сар, хони гү, али ондоо мал харууһанда үгэхэдэнь, гэмэ боложо, тэрэнь үхэхэ, гэмтэхэ гү, али дайсанда намнуулан абаашаха ушарта гэршэлэгшын үгы байбал,
Хулгайшантай хамтарагша бэедээ дайсан болоно. Хараал дуулаашье һаа, тэрэ абяагүй һуудаг.
Ушарынь тэрэ хубиһаа үлүүдэ хүртэжэ, гэдэһээ садаад, «Эзэн гэжэ хэн юм бэ?» гэжэ хэлэн Танһаа арсахагүйн тулада, үгышье һаа, ядуу болоод, хулгай хэжэ, Бурханай нэрые бузарлахагүйн тулада бэлэй.
Зобоһонойнгоо удаа Тэрэ баясаха, дэмы зобоогүйб гэжэ Тэрэ мэдэхэ. Минии Зүб Шударга Зараса Тэрэ олоной хэһээлтэ Өөр дээрээ даажа абаха.
Эзэндэ үнэн сэхэ бэшэ зоноор энэ газар дүүрэшоо. Тэдэнэй зорилгонь – муу муухай үйлэ хэрэгүүд, худал хуурмагаар тэдэ засаг түлөөлгэнүүдые абана.
Хэн нэгэн нүгэл хэбэл, үхэхэ, харин хүүгэдынь эхэ, эсэгынгээ гэм зэмые амасахагүй, эхэ, эсэгэ хүүгэдэйнгээ түлөө хэһээгдэхэгүй. Һайн хүнэй һайн хэрэгынь өөртэнь туһалха, муу хүнэй муу хэрэгынь өөрыень тушаха.
Хүн бүхэнэй – эхэ, эсэгын, үхибүүнэйнь – ами наһан Минии мэдэлэй. Нүгэл үйлэдэгшэ хэн нэгэн өөрынгөөл хэһэнэй түлөө хосорхо.
Хэрбэеэ тэрэ хүн юумэеэ угаагаагүй һаа, бэеэ сэбэрлээгүй һаа, тэрэ өөрынгөө нүгэл өөр дээрээ даагаад ябаха.
Хэн гурбадахи үдэрэй үргэлһөө эдижэ захалааб, тэрэ хүн нүгэлтэй, Эзэнэй нангин шүтөөн бузарлаба гээшэ, ами наһаяа хосороохонь гээшэ.
Хэн эгэшэ дүүтэеэ хурисал үйлэдөөб, эсэгынгээ басагантай гү, али эхынгээ басагантай хурисалдааб, тэдэ жэгшүүритэй муухай юумэ үйлэдөө, тэдэниие хүн зоной урда алаха ёһотой.
– Израильшуудта соносхон иигэжэ хэлэ: Али нэгэнэй эндүүржэ, Эзэнэй зарлиг эбдээ һаань гү, али хэхэ ёһогүй юумэ хээ һаань,
– Хэрбээ хүн эндүүржэ, Эзэнэй нангин зүйлдэ хэхэ ёһогүй юумэ хээ һаа, тэрэ гэмэйнгээ түлөө һүрэг хонид сооһоо ямаршье зэмдэг дутагдалгүй хуса үгэжэ гү, али санаартадай хэрэглэдэг мүнгөөр сэнгыень түлэг.
Юумэ мэдэхэгүй дээрэһээ Эзэнэй зарлигуудые эбдэжэ, хэхэгүй юумэ хэбэл, тэрэ хүн гэмтэй, нүгэлтэй болохо.
Хэрбэеэ амгалан байдалай түлөө үргэлэй мяханһаа гурбадахи үдэртөө хүнэй эдеэ һаань, тэрэ үргэл үйлэдэһэн хүнэй үргэлынь тоогдохогүй, бузартаха, харин эдиһэн хүн гэмтэй болохо.
Хэрбэеэ арюун сэбэр байбашье, аян замда ябаагүйшье һаа, харин Паасха һайндэрлээгүй хүн Эзэнэй урда зэмэтэй болохо. Тиимэ зон Паасха һайндэрлээгүй, хууляар зарлигтаһан Паасхын тэрэ үдэр Эзэндэ үргэлөө үргөөгүй һаа, арад зонойнгоо дундаһаа үлдүүлхэ ёһотой.
Теэд Иисүүс юумэ дуугарбагүй. Тиихэдэнь ахамад санаарта Тэрээндэ: – Амиды Бурханай урда тангариглан ши манда хэлэжэ үгэ, ши Бурханай табисуурта, Бурханай Хүбүүниинь гүш? – гэжэ хэлэбэ.
Бидэнэй нүгэл шэбэлһээ зайсажа, үнэн зүбөөр амидархымнай тула Иисүүс Өөр дээрээ нүгэл шэбэлыемнай даажа абаа, модон дээрэ үргэгдөө: Тэрэнэй шархаар таанад аршалагдан эдэгээт.
Михаа өөрынгөө эхэдэ иигэжэ хэлэбэ: – Шинии мянга нэгэ зуун шээкэл мүнгэнэй үгы болоходонь, ши минии хажууда ерээд, хараалай муу хараалаар хараагаа бэлэйш. Тэдэ мүнгэншни намда байна. Би хулуугааб. – Минии хүбүүн, Эзэн шамайе адислаха болтогой! – гэжэ тэрээндэ эхэнь хэлэбэ.