32 Танай газар хооһолхоб. Танай байһан газарта зөөжэ ерэһэн дайсадайтнай сошотор хооһолхоб.
Энэ мүнөө байгааша Һүмэ тухай хажуугаарнь һүүлдэнь гарагша хүн бүхэн: «Энэ газар дайдые болон энэ Һүмые Эзэн юунэйнь түлөө хэһээгээ гээшэб?» – гэжэ һүрдэн, эшхэрэн байха.
Анхарыт! Эзэн газарые һандарган, тэрэниие хооһоруулха гэжэ байна. Тэрэ шарайень тад ондоо болгожо, дээрэнь ажаһуугшадые хаа-хаанагүй тараахань.
Тэрэниие эзэгүйрүүлэн хаяхаб, мүшэр заһагдан отологдохогүй, газарынь һэндэгдэхэгүй. Тиихэдэм тэрэ хадхууртай үрмэдүүлдэ баригдаха. Тэрээн дээрэ бороо бү оруула гэжэ Би үүлэдтэ захирхаб.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн эли тодоор намда: Гэрнүүд олон, гэбэшье тэдэ хооһорхо. Мантан, һайхан байшангууд хүнгүй үлэхэ.
Би асуубаб: – Эзэмни, хэр удаан энэ үргэлжэлхэб? Тэрэ иигэжэ харюусаба: – Хотонуудай һандаран сүйдтэ орожо, хүн зонгүй болотор, оршон тойроной эзэгүйржэ, газар нютагай юушьегүй болотор.
Танай нангин хотонууд хооһон сүл губи болоо. Сион сүл губи болоо. Иерусалим эзэгүйрөө.
Энэнь зэлүүд хооһон, эзэгүй болоод, Минии урда уйлажа байна. Бүхы газар нютаг ханха зайдан болоо. Хэншье тэрэниие хайхарнагүй.
Тэдэ өөрын нютагаа жэгшүүрилтэ зүйл, баһан наадалха зүйл болгоо! Тэрэнэй хажуугаар үнгэрһэн хүн бүхэн угаа гайхажа, толгойгоо һэжэрхэл.
Энэ хотые угаа ехээр һандаргаахаб. Хажуугаарнь гараһан хүн бүхэн сошохо, шархануудыень хаража, сэдьхэлээ доһолхо.
Энэ бүхэли орон нютаг һандаргагдан орхигдожо, аймшагтай юумэн байха, хүршэ арадууд Вавилооной хаанда далан жэлэй туршада алба хэхэ.
Иерусалимай, Иудын хан түрын бүхы хотонуудай зондо газарыень хооһон элһэн сүл губи, үзэмжэгүй муухай, зоной хараал болгохын тула хаашуул, ноёдтойнь хамта энэ аягаһаа уулгабаб. Газарынь тон тиимэ болоол даа.
Өөрынгөө эшээн орхижо ошоһон арсаландал адли Эзэн Өөрын арад зонһоо арсан ошобо. Орон нютагынь дайн дажарһаа, Тэрэнэй шэрүүн уур хилэнһээ боложо хооһон элһэн сүл губи болоол!
Эзэн иигэжэ айладхана: – Энэ газар дайда эзэгүй хооһон, ямаршье амитан тэндэ байдаггүй гэжэ зон хэлсэнэ. Тэдэнэй зүб: Иудын хан түрын болон Иерусалимай үйлсэнүүд хооһон, тэндэ хэншье үгы. Гэбэшье энэ газарта таанад дахин
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, Израилиин Бурхан иигэжэ айладхаа: – Иерусалим болон Иудын хан түрын хотонуудта Минии татаһан бүхы гай тодхорые таанад хараа-үзөө бэлэйт. Мүнөө болотороо тэдэ хооһон, һандархай, хэншье тэндэ ажаһуунагүй.
Тиимэһээл Эзэн танай жэгшүүритэй муухай хэрэгүүдые тэсэжэ ядаа, тиимэһээл газартнай зэлүүд хооһон, үзэмжэгүй муухай болоо. Таанад энээниие мүнөө өөһэдөө хаража байна ха юмта даа.
Эзэн айладхана: «Иерусалимые һандарһан шулуун обоо, сүүбэн шонын үүр болгохоб. Иудын хотонуудые ажаһуугшадгүй хооһон болгохоб».
Хархис дайсан Иерусалимай бартаануудаар орохо гэжэ дэлхэйн хаашуул, дэлхэйн арад зоной хэнииньшье һанахагүй байгаа.
Сион хада эзэгүйрөө, сүүбэн шононууд тэндэ ябана.
Минии шамайе шүүбэрилжэ, уурлан, сухалдан, хэһээн байхада, тойроод шамайе байгааша бусад арадууд һүрдэхэ. Тэдэ ехэ бузартай юумэ хараһандал шам руу хаража, шоо үзэн наадалха. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхаа мүн!
Бурхамнай, шагныт, Танай нэрээр нэрлэгдэһэн хотын хэр хооһороод байһые харыт! Бидэ Танда гуйжа хандахадаа өөрын үнэн зүб байһанда түшэглэнэ бэшэбди, харин Танай агууехэ энэрэл хайрада найданабди!
Түрүүшын жэлээ хааншалжа байхадань би, Даниил, Бурханай ном уншажа, Эзэнэй Ерэмияа лүндэншэндэ айладхаһан үгэнүүдһээ Иерусалим далан жэлэй туршада һандархай зандаа байха гэжэ ойлгобоб.
Инжир модоной сэсэглээшьегүй, үзэмэй модоной үрэ жэмэс үгөөшьегүй, чидун модоной ургаашьегүй, таряаланда юуншье ургаагүй, хашаанда хонигүй, һарабша доро үхэргүй болоошье һаань,
– Иерусалимай хариин сэрэгүүдээр хүреэлөөтэй байхые харахадаа, һандаржа һалаха сагынь ерээ гэжэ мэдээрэйгты.
Эзэнэй эльгээһэн тэрэ арадуудта ши шоо үзүүлжэ, ябаган зугаадань орожо, наада бариха, баһаха зүйлынь болоод байхаш.