6 Субботын жэлдэ амархадаа, газар таанадта – шамда, шинии богоолдо, шэбэгшэдэ, шинии байлгаһан ерүүл уладта, шинии хүлһэлжэ абаһан ажалшанда – эдеэ хоол үгэхэ.
Хэзэкияа, шамда юун болохоб гэжэ харуулһан дүлгэ тэмдэг үгтэнэ: Түрүүшын жэлдэ зэрлиг таряанһаа ургаһан ороооһо түүгты! Тиигээд хойто жэлдэ өөрөө ургаһан орооһо суглуулагты! Гурбадахи жэлдээ тариһан таряагаа хуряагаад, эдигты! Уһан жэмэсэй эшэнүүдые һуулгаад, уһан жэмэсэй үрэһэ эдигты!
Долоодохи жэлдэнь эдлүүри хэнгүй орхёорой. Угсаатанайш үгытэйшүүл ургасын үрэ олобол, эдиг, үлэһыень ан гүрөөлшье эдиг, хамаагүй. Уһан үзэмэй ба оливын модоной тарилга баһал тиихэ юм.
Хэрбээ: «Долоодохи жэлээ юугээ эдихэбибди: таряа хуряахагүй байнабди, үрэ жэмэс суглуулхагүй байнабди?» – гэжэ асуугаа һаатнай,
зургаадахи жэлдэтнай би үршөөл эльгээхэб. Газартнай гурбан жэлдэ эдихэ таряа, жэмэс үгэхэ.
Өөрөө юун ургааб, таряалангай газар дээрэ, тэрэнээ бү хуряа, ургаһан үзэм жэмэс бү суглуула, газарай амарха жэл болог.
Шинии малда, шинии орон нютагай зэрлиг амитадта газарайтнай ургаса эдеэн болохо.
Һүзэглэгшэд байһан юумээрээ хоорондоо хубаалдадаг, бэе бэедээ һайнаар хандадаг һэн.
Һүзэглэгшэд булта нэгэ һанал бодолтой һэн. Тэдэнэй хэнииньшье хубита зөөри зөөшэеэ минии гэдэггүй, байһан бүхы юумээрээ бэе бэетэйгээ хубаалдадаг һэн.