23 Газарые бусаалтагүй худалдажа болохогүй. Энэ Минии газар: таанад ерүүл улад гээшэт. Намда ажаһуунат.
– Би танай нютаг руу зөөжэ ерэһэн ерүүл хүн байһан ушарһаа үмсын газаргүйб. Һамгаяашье хүдөөлүүлхэ газаргүй байнаб. Наһа бараһан хүнөө хүдөөлүүлхэ газар намда худалдыт.
– Нялха нарайһаа нүүдэл байдалтай би зуун гушан наһатай болоноб. Нүүдэл байдалтай элинсэг эсэгэнэрэймни үндэр наһантай зэргэсүүлбэл, энэ угаа бага юм ааб даа. Наһан соогоо би ехэ зоболон үзэһэн хүм, – гэжэ Яков харюусаба.
Теэд Набоот: – Элинсэг хулинсагайнгаа угай зөөри танда үгэхыем Эзэн хоринол! – гэбэ.
юундэб гэхэдэ, бидэ Танай урда юрын аяншадбди, мүн манай эсэгэнэр айлшад байгаал, газар дээрэхи үдэрнүүд һүүдэр мэтэл, юуншье мүнхэ бэшэл.
үгэһэн газар дайдаһаа Израилиин арад түмэниие хюдан һалгаахаб, Өөрын нэрэ алдарта шэлэжэ абаһан энэ Һүмые буруушаахаб, дэлхэйн арадуудай наадан, шоо үзэлгэн болгохоб.
[Давидай зохёоһон.] א Алээп Эзэн, Танда ами наһаяа үргэнэб. ב Бээт
Эзэн, үршөөлөө намһаа бү хаһыт! Энэрэл хайратнай, үнэнтнай намайе үргэлжэ хамгаалжа байг лэ!
Юуб гэбэл, тоо томшогүй муу юумэн намайе тойроод байна. Хаража шадахагүй болотороо гэм буруудаа баригдааб. Толгойм үһэнһөө тэдэ олон, зоригни мохоод байна.
[Давидай зальбарал.] Эзэн, шэхээ табиит, харюусыт намда, юуб гэбэл, би үгытэй болон угаа ядуу мүн.
Үгыем дууладаг ба Намтай баталһан хэлсээе үнэн шударгыгаар сахибал, та бүгэдэ Минии эрдэниин сэнтэ баялиг, арадуудай дундаһаа Минии шэлэмэл гансал арад болохо зэргэтэйт. Газар дэлхэй гээшэ Минии юм,
Һамганайнгаа хүбүү түрэхэдэнь, «би хари газарта ерүүл хүн болооб» гэжэ хэлээд, хүбүүндээ Гэршоом гэжэ нэрэ үгэбэ.
Тэдэ Иудын хан түрын газараар үер мэтэ дэлгэржэ, хүзүү хоолойдонь хүрэтэрөө, шэнгээхэ болотороо тулаха, бүхы газарыень эзэлхэ. Далинуудынь шинии бүхы газар дээгүүр далбаатай байха, Эммануил!»
Энэ газар тэдэ худалдажа, андалдажа шадахагүй. Юуб гэхэдэ, энэ газар хадаа Минии болоно.
Эзэнэй үршөөһэн газарһаа тэдэ гаран ошохо баатай болохо, Эпрааим һөөргөө Египет руу бусаха, Ассиридэ сээртэй хоол эдин байха.
Удаань Эзэн Өөрын газар тухай һанаата боложо, Өөрын арад түмэниие хайрлаха болоно.
Би бүхы үндэһэтэниие суглуулан, Ёшапаадай хүндыдэ асархаб. Тиигээд Би Өөрын угай түлөө, Минии арадые ондоо угсаатанай дунда тараан үлдэжэ, Минии газар хубааһанайнь түлөө заргалан, тэдэ арадуудай хэрэг шүүхэб.
Табидахи жэлээ арюудхагты, нютаг дээрэтнай ажаһууһан уладта эрхэ сүлөө соносхогты. Энэ хадаа ойнтнай баяр болохо. Хүн бүхэн өөрынгөө эзэмдэжэ байһан газартаа бусагты, өөрынгөө уг угсаатандаа бусагты.
Өөрын угай газар худалдажа абан бусаха эрхэ өөрын бүхы газар нютагай дэбисхэр дээр олгуулха ёһотойт.
Бусад яһатад, Бурханай арадтай хамта баярлагты! Юуб гэхэдэ, зарасануудыень алаһан зондо Тэрэ хэһээлтэ амасуулдаг, тэдэнэй түлөө дайсадһаа үһөөгөө абадаг, Өөрынгөө газарай, арад зоной нүгэл хүлисэн арюудхадаг.
Хүндэтэ аха дүүнэрни, энэ дэлхэйдэ таанад хариин, ерүүл хүнүүд хадаа танай ухаан бодолые һамааруулдаг нүгэлтэ хүсэлэнгүүдһээ холодожо,