14 Хэн һамганайнгаа эхээр һамга хэнэб, тэдэ хуулида харша юумэ үйлэдөө, тэдэниие галдажа, үгы хэхэ ёһотой.
Эхэ басаган хоёртой ташаяан бү үйлэдэ. Һамганайнгаа хүбүүнэй басага, басаганайнь басагыешье бү аба. Тэдэнтэй ташаяан бү үйлэдэ. Тэдэшни шинии һамганай ойрын түрэл болоно. Үгы болбол, энэ һальхай һамуу ябадал гээшэ.
Хэрбээ санаартын басаган эсэгынгээ нэрэ гутаажа, зайгуултажа, һалихайраа һаань, тэрэниие галдажа, үгы хэхэ ёһотой.
Үгытэй хооһон зониие газарай хумхаа тооһон руу шэдэнэ, туһагүй ядуу зониие харгы замһаань хадууруулна. Нангин нэрыем бузарлан, эсэгэ хүбүүн хоёр нэгэ залуу эхэнэртэй унтана.
«Хадам эжытэеэ унтажа байһан хүн хараал шэнгээхэ!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»
Хараалда хүртэһэн юумэ хулуугаа гэжэ элирүүлэгдэһэн хүн хамаг юумэтэйгээ хамта галда шатаагдаха зэргэтэй; тэрэ хүн Эзэнтэй баталһан хэлсээгээ эбдээ, хуули буса ябадалаараа Израилиие бузарлаа.
Иисүүс иигэжэ хэлээ: – Манда гай тодхор асарһанайш түлөө Эзэн энэ үдэр шамда тодхор ушаруулна. Израильшууд тэрээниие шулуугаар шэдээд, бултыень шулуудажа шатаагаад, шулуу хаяжа булаа.