18 Өөрынгөө яһанай хүндэ бү үһөөрхэгты, бү сухалдагты. Дүтынгөө хүндэ өөртөөл адли дуратай байгты. Би Эзэн гээшэб.
Нэгэ үдэр Лаамэх һамгадтаа иигэжэ хэлэбэ: – Адаа Циллаа хоёрни! Шагнагты намайе! Намайе айлгажа һүрдүүлхэ гэһэн нэгэ залуу хүниие би алааб.
Харин Абшалоом Амноондо һайн, муушье юумэ хэлээгүй. Дүү басаган Тамаарые хүсөөр эдлэһэндэнь тэрэ Амнооные үзэн ядадаг болоо һэн.
Абшалоом зарасанартаа захирба: – Анхарагты! Амнооной үзэмэй дараһан архи уужа, хүхижэ эхилхэдэнь, би таанарта «Амнооные хюдагты» гэхэб. Тиихэдэм тэрэниие алагты. Бү айгты. Би өөрөө таанарта захиржа байна ха юмбиб. Бү айгты, зоригтой байгты!
Газарые бүрхөөхэгүйн тула, халихагүйн тула Та ехэ уһанай хизаар тогтоогоот.
Хүниие хардажа худалаар бү гэршэлэ.
«Хорон муугай түлөө хэһээхэм» гэжэ бү хэлэ. Эзэндэ найда, Тэрэ шамайе хамгаалха.
Танай нютагта байрлаһан ерүүл хүн танай газарай хүн болоно. Өөртөө дуратай байгшадал мэтэ, тэрээндэ дуратай бай. Таанадшье Египедэй газарта ерүүл зон байгаа ха юмта. Би Эзэн, танай Бурхантнай гээшэб.
Хэншьеб нэгэтэ Иисүүстэ ерэжэ: – Эрхим багша! Мүнхын амидаралда хүртэхын тула би ямар буянтай юумэ хэхэ ёһотойбиб? – гэжэ һураба.
эхэ эсэгэеэ хүндэлэ, баһа өөртөө дуратай байдагтал адляар дүтынгөө хүндэ дуратай бай, – гэжэ тоолон хэлэбэ.
Би таанарта шэнэ захяа заабари үгэнэб: бэе бэедээ дуратай байгты. Би таанарта дуратай байгааб, тэрээндэл адляар таанаршье бэе бэедээ дуратай байгты.
– Бэеэ бү хороо! Бидэ булта эндэ байна ха юмбибди, – гэжэ Павел шангаар хашхарба.
Таанадта муу юумэ хэһэн хүндэ харюудань муу юумэ бү хэгты. Харин хүн бүхэнэй һайн гэжэ бододог юумэ бүтээхэеэ оролдогты.
Аха дүүнэр, үһөөгөө абахые бү һэдэгты, харин Бурханай уур сухалда тэрэнээ даалгагты. «Би үһөөгөө абахаб, Би харюулхаб гэжэ Эзэн хэлэнэ», – гээд Нангин Бэшэг соо бэшээтэй байдаг.
Тэдэнэршни шинии аша туһада ажаллажа байһан Бурханай зарасанар ха юм. Хэрбээ харата муухай юумэ үйлэдэжэ байбал, тэдээнһээ айжа бай, тэдэшни хэһээхээр бодото хүсэ шадалтай юм. Тэдэ засаг баригшадшни харата муухай юумэ үйлэдэжэ байһан зониие хэһээдэг Бурханай зарасанар юм.
«Ханидаа бү урба; бү ала; хулгай бү хэ; хүнэй юумэндэ бү һанаарха» гэһэн захяа заабаринууд болон бусадшье олон заабаринууд «Дүтынгөө хүндэ өөртөөл адли дуратай бай» гэһэн гансал захяа заабари соо тобшологдоно.
Юундэб гэхэдэ, Хуулиин бүхы зүйлнүүд: «Дүтынгөө хүндэ өөртөөл адли дуратай бай», – гэһэн энэ захяа заабари соо тобшологдоно.
онгонуудта мүргэхэ, эльбэ жадха хэхэ, зэбүүрхэхэ, хэрүүл ама гаргаха, атаархаха, уурлаха, дээрэлхүү зантай байха, арсалдаха ба хэрэлдэхэ, буруу үзэл номнохо,
Гомдохо голхорхоёо, хорон үгэнүүдые хэрэглэхэеэ, уур сухалаа хүрэхэеэ, хэрүүл гаргахаяа, хардахаяа, бусадшье эдэ мэтын харата муухай юумэ үүсхэхэеэ огтолон болигты.
Газаа – тэдэнэр һэлмээр хороогдохо, гэртээ – айһанһаа зүрхэеэ хахаран гээгдэхэ: эдир хүбүүншье, залуу хүүхэншье, хүхөөр үхибүүншье, сагаан үһэтэй үбгэншье.
Бүдэрхэдэнь, үһөөгөө абахаб, зэмыень амасуулхаб. Хосорхо сагынь дүтэлөө, удахагүй тэдэнэр хэһээгдэхэ».
Харин мүнөө таанад уурлахаяа, галзуугаар сухалдахаяа, хорлохоёо, Бурханиие муушалхаяа, муухай үгэнүүдые хэлэхэеэ, эдэ мэтын муухай юумэнүүдые үйлэдэхэеэ болигты.
«Би үһөөгөө абахаб, Би харюулхаб», баһа «Эзэн арад зоноо шүүхэ», – гэжэ хэлэгшые бидэ мэдэнэбди.
«Бусад зондо өөртөөл адли дуратай бай», – гээд Нангин Бэшэг соо бэшээтэй Хуули сахижа байдаг һаа, таанад зүб юумэ хэнэт.
Худалаар хэлэхэеэ, нүгэл хэхэеэ болигты, хүнэй нюур бү харагты, хүндэ бү атаархагты, худалаар бү гэршэлэгты.
Бидэндэ Бурхан иимэ захяа заабари үгөө: Бурханда дуратай хүн аха дүүдээшье дуратай байха ёһотой.