3 иигэжэ хэлэг: «Израилиин арад, соносогты! Мүнөөдэр таанад байлдаанда орохотнай. Хатуу шанга зоригтой байгты, тэдээнһээ бү айгты, бү тэбдэгты, бү һүрдэгты!
Тэрэ хүнэй талаар хүсэтэй, харин маанадтай хамта Эзэн Бурхамнай! Тэрэ бидэндэ туһалха, байлдаануудта маанадтай хамта дайлалдаха. Арад зон хаанайнгаа үгэнүүдые шагнаад, шанга зоригтой болобо.
Бурхан урма зоригымни мохообо, Түгэс Хүсэтэ намайе һүрдөөн айлгаба.
Хэбтэнэб, унтанаб, бодоноб, юуб гэхэдэ, Эзэн намайе аршална.
– Бү айгты! – гэжэ Моисей арад зондо хэлэбэ. – Хаража байгаарайгты, Эзэн таанадые абарха. Мүнөө египет сэрэгшэдые хаража байнат – харин саашадаа тэдэниие үзэхэшьегүйт!
Харин Эзэн Бурхан иигэжэ айладхана: «Бата найдамтай, мантан һууриин шулуу, эрдэни шулуу, хатуу шулуу Сион дээрэ мүнөө Би табинаб. Бата этигэлтэй нэгэн айхагүй.
– Зүрхэеэ хөөрэнгүй, номгон даруу, айнгүй бай, – гэжэ тэрээндэ хэлээрэйгты, – Рэциин хаан араамшуудтайгаа хамта ба Рэмаалияагай хүбүүн – ууяжа-унтаржа байһан хоёр модон гээшэ, уур сухалаар дүрэлзэбэшье, сүйд хэхэ бэшэ.
Эзэнэй урдаһаа эсэргүүсэн таанад бү бодогты! Тэрэ орон нютагай арадһаа таанад бү айгты! Тэдэниие бидэ илахабди! Тэдээндэ ямаршье аршалалта үгы. Тиихэдэнь Эзэн бидэнтэй хамтал! Тэдээнһээ таанад бү айгты!
Һүрэг шононууд руу хонидые тууһан мэтээр Би таанадые эльгээнэб. Тиимэһээ таанар могой мэтэ сэсэн, гулабхаа мэтэ эгээлэй даруу байгты.
Хүнэй бэе һүнөөгөөд, һүнэһыень һүнөөхэ хүсэ шадалгүй хүнүүдһээ бү айгты, зүгөөр хүнэй һүнэһыеньшье, бэеыеньшье гал тамада хаяжа һүнөөхэ аргатай Бурханһаал айжа һүрдэжэ ябагты.
Тиимэһээ бү айгты: таанар олон борбилоонуудһаа үнэтэй сэнтэйт.
– Таанад юундэ иигэтэрээ айгаабта? Һүзэг этигэлээр хомор байнат даа, – гэжэ Иисүүс тэдэндээ хэлэбэ. Тиигээд хүл дээрээ бодожо, дошхон һалхинда, далайн долгинуудта зогсохыень захирба. Тиихэдэнь оршон тойрон огто аалин намдуу болошобо.
Тэдэ могойнуудые барибашье, хоро уубашье, өөһэдыгөө гэмтээхэгүй. Мүн гараа үбшэн зон дээрэ табяад, тэдэниие эдэгээжэ байха.
тэрэ хүн: – Бү айгты! Таанад хэрээһэндэ хадуулһан Назаредэй Иисүүсые бэдэрнэт гэжэ би мэдэнэб. Тэрэтнай эндэ үгы, амидыраа. Энэ бэеыень табиһан газар харыт.
Тэрэ Бурханай Эльгээмэл: «Павел бү ай! Ши римэй хаанай урда зогсохо ёһотойш, тиимэһээ Бурхан шинии аша туһада замайншни нүхэдтэ ами наһа үршөөн хайрлана», – гэжэ хэлээ.
Дайсадайнгаа урдаһаа байлдаанда гарахадаа, таанадһаа олон моритой, дайшалхы тэргэтэй, сэрэгтэй байһыень обёороод, бү айгты, юуб гэхэдэ, Египедһээ гаргаһан Эзэн Бурхантнай таанадтай байһаар.
Байлдаанда гарахадатнай санаартан дүтэлөөд, сэрэгшэдтэ хандаг,
Таанадта муу юумэ хэхэдэнь, харюудань муу юумэ бү хэгты, харин бэе бэедээ, хүн бүхэндэ ходо һайн юумэ хэхые оролдогты.
Христоосто һүзэглэн, ажамидаралдаа илалта туйлажа бай. Мүнхын амидаралай дээдын шагналда хүртэхэеэ зори. «Христоос болбол Эзэн гээшэ» гэжэ гэршэнэрэй урда хэлэхэдэшни, Бурхан шамайе мүнхын амидаралда дуудаа.
Тиимэһээ: «Бурхан минии туһалагша, би айхагүйб. Хүн намда юу хэжэ шадахаб?» – гэжэ бидэ зоригтойгоор хэлэхэбди.
Танай нэгэ хүн мянган хүниие үлдэнэ, юундэб гэхэдэ, Эзэн, танай Бурхан, Өөрөө танай түлөө дайлалдана гээ һэм.
Зобохо тулихаяа байнабди гэжэ бү айгаарайгты. Туршажа үзэхэеэ заримыетнай шолмос түрмэдэ хааха, арбаад хоног соо тамалуулхат. Теэд үхэн үхэтэрөө үнэн сэхэ байгаарайгты, Би танда мүнхын амидарал үршөөхэб!
Давид Саулда: – Тэрэ хүнһөө боложо, хэншье зүрхэ сэдьхэлээ бү хүнтэрүүлэг. Танай богоол би ошожо, тэрэ пилишт хүнтэй тулалдахаб, – гэбэ.