19 Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй уур хилэн газар дэлхэйгээр хаа-хаанагүй бушаганаха, зониие шатаан һалгааха, хэншье хэнииешье хайрлахагүй.
Хатаһан набша намаагай ошонһоо аһажа-шатажа байһандал, хүсэ шадалтай зоншье муу муухай хэрэгүүдэйнгээ хэмээр усадхагдажа эхилхэ, хэншье энэ гай тодхор саража-болюулжа шадахагүй.
Би Ассириие бурхангүй үндэһэтэнэй урдаһаа, Минии уур хилэн хүдэлгэһэн арад түмэнэй урдаһаа ябуулхаб. Дээрмэдэхэ, тонохын тула, гудамжын шабар шабхай мэтээр зониие гэшхэхын тула эльгээхэб».
Огторгойе шэшэрүүлхэб. Минии, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй, уур хилэнгээ харуулхада, газар дэлхэй байраһаа хүдэлэн шэшэрхэ.
Тэдэ һурша номоороо залуу зониие хюдаха, нялхануудыешье хайрлахагүй, хүүгэдые хайрлаха гэжэ тэдээндэ үгы».
Аймшагтай уур хилэнгээр бадарһан Эзэнэй хилэнсэгтэ үдэр дүтэлжэ байна. Газар хооһон, ханха зайдан болгохо. Нүгэлтэй зонииень усадхаха!
Тиимэһээ дэлхэй Бурханай хараалда хүртэжэ, дээрэнь амидарагша улад зон нүгэлөө эдлэжэ байна. Газар дээр амидарагшад үгы болоно. Зон үсөөрһөөр үсөөрнэ.
Эзэн! Та гараа далайгаад байнат, харин тэдэ энээниие харанагүй. Танай арад түмэнөө халхалан байхые үзэхэдөө тэдэ эшхэбтэр байдалда орохо! Тэдээндэ бэлдээтэй гал дүлэн дайсадыетнай үрэбхихэ!
Хүн бүхэн бэе бэеэ дарлажа байха. Залуушуул аха захатанаа хүндэлхэеэ болихо, хара зон нэрэ түрэтэйшүүлээ хүндэлхэгүй.
Сионой нүгэлтэй зон айба, бурхангүйшүүл шэшэрбэ: «Залгидаг гал дотор хэмнай амидаржа шадахаб, хэтэ мүнхэдөө соробхилдог дүлэн дотор хэмнай амидаржа шадахаб?!»
Өөрынгөө галта хүсөөр Эзэн Сионой басагадһаа муу муухайень шүүбэрилэн угааха, Иерусалимые шуһанһаань сэбэрлэхэ.
Тиимэһээ Тэрэ Өөрын уур хилэнгэй шангые, хатуу дайе маанад дээрэ тохоо. Израиль дотор хаа-хаанагүй уур хилэнгэйнь түймэр мэтэ бушаганаашье хадань, бидэ ойлгоогүйбди, мэдэрээгүйбди».
Тиимэһээ тэдэнэй үндэһэн һолоомын болон хатаһан үбһэнэй гал дүлэндэ шатаһандал адли хосорхо, тэдэнэй сэсэг хатажа, хумхаа тооһон болохо, юундэб гэхэдэ, тэдэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй Хуули буруушаагаа, Израилиин арюун Бурханай үгэнүүдые тоогоогүй.
Тэрэ үдэр тэдэ олзо дээгүүрээ далай мэтэ хүрхирхэ. Энэ орон нютагые харабал, Хаб харанхы ба уй гашуудал тэндэ үзэхэш. Гэрэл унтаржа, шэб харанхы болохо.
Хараарайгты, харанхыгаар газарай хушагдаад, бусад арадуудай гүн харанхыда байхада, таанад дээрэ Эзэнэй гэрэл туяа мандан, алдар солонь толорхо.
али доошоо хүрьһэтэ газар руушье шэртэхэдээ, гансал зоболон ба харанхые, шэг харанхые хараха. Тиигээд тэрэ харанхыда өөһэдөө абташаха.
Харанхы болгохынь урда тээ, бүрэнхы хада ууланууд дээгүүр хүлэйнгөө торохын урда тээ үрдижэ, найдаһан гэгээн гэрэлыетнай Тэрэнэй гүн харанхы, үнэгэнэй төөримэ шэб харанхы болгохынь урда тээ үрдижэ, Эзэндэ, өөрынгөө Бурханда, магтаал соло дуудагты!
Түймэр табихадам, ногооржо байгаашашье, хуурайшье модон бүхэн галда абтаха, хэншье, юуншье тэрэ түймэрые саража шадахагүй, юуб гэхэдэ, урда зүгһөө эхилээд, хойто зүг хүрэтэр гал бүхыдөө соробхилон үргэлжэлхэ гэжэ Минии, Эзэн Бурханай, айладхаһые урда зүгэй ой модондо соносхо.
Бэшэ зон тушаа Бурханай иигэжэ айладхахые дуулаа һэм: – Хото соогуур хойноһоонь ябажа, хайрлангүй, үмэгшэлэнгүй тэдэ зониие алагты.
Тэрэ бүрхэг харанхы үдэр уулын оройгоор үүрэй туяагай сасарһан мэтэ амаргүй олон ба агуу хүсэтэй арад түмэн таража байна. Тэрээнтэй тэнсэхэ юумэн урданшье байгаагүй, хойшодоошье олон үедэ байхагүй.
Тэдэ хойноо шатаһан газар үлөөнэ. Ерэхэһээнь урид Эдээмэй сэсэрлиг шэнги байгаа һаа, арадань хооһон губи болодог. Тэдээнһээ тэрьелхэ арга огто үгы.
Хилээмэгүй болгохоб. Нэгэ пеэшэн соо арбан һамгад танда хилээмэ бариха, хилээмэ таанадта шэгнээд үгэхэ, таанад тэрэ хилээмэ эдеэд, садахагүйт.
Эзэниие бараалхаха үдэр тухай һанаашархагшад азагүй! Таанарта юундэ Эзэнэй үдэр хэрэгтэйб? Тэрэ туяа гэрэл бэшэ, харанхы бшуу.
Удаань Яковай удам гал боложо, Иосифой удам дүлэн болохо, Эсаавай удам һолоомо шэнгеэр соробхилхо. Эсаавай уг удамһаа нэгэшье хүнэй амиды үлэхэгүй болотор тэдэниие галда шатааха», – гэжэ Эзэн айладаа.
Бурханда үнэн сэхэ зон энэ газар дээрэ үгы болоо. Зоной дунда зүб шударга хүн байхагүй. Шуһа урасхуулхаяа хүн бүхэн худал хэрэглэнэ, аха дүүнэртээ урьха занга табина.
Хүбүүниинь эсэгэдээ тоомсоргүй хандана. Басаганиинь эхынгээ урдаһаа һөөргэдэнэ. Бэринь хадам эхынгээ урдаһаа бодоно. Нэгэ гэрэй гэшүүд хоорондоо харша дайсад байха.
Би тэндэ һуудаг зониие энэрхэгүйб гэжэ Эзэн тунхаглаад, «Би хүн бүхэниие хүршынь гарта, хаанай дарлалтада унагаанаб. Тэдэнэй орон газараа һандаргаажа байхадань абархагүйб» гэнэ.
Би хэлэбэб: «Таанадые бэшэ адуулхагүйб. Үхэхэтнай үхүүжэг, хюдуулхатнай хюдуулуужаг, үлэгшэдынь бэе бэеынгээ мяха эдюужэг».
«Харагты, хэрэг шүүлгын үдэр ерэхэнь гээшэ, тэрэ халааһан зууха шэнги халуун байха. Омог бардам хүнүүд хуу хэһээгдэхэ, муу үйлэ хэгшэд һолоомон шэнги шатаха. Тэдэнһээ мүшэршье, үндэһэншье үлэхэгүй», – гэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна.
Хахад үдэрһөө гурбан саг хүрэтэр бүхы газар дэлхэй шэб харанхыда хушагдаба.
Эзэнэй агууехэ алдарта үдэрэй ерэхын урда тээ наран балартаха, һара шуһан улаан болохо.
Эльгээмэлнүүдэйшье нүгэл үйлэдэхэдэ, Бурхан тэдэниие хайрлаагүй, Зарга шүүбэриин Үдэрэй ерэтэр тэдэниие тамада хэтын харанхыда хүлеэд барижа байгаа.