13 Тиихэдэнь Исай иигэжэ хэлэбэ: – Давид хаанай үри һадаһад, одоо шагныта! Зоной тэсэбэри туршажа байхатнай таанадта багадаад, Бурханайшье тэсэбэри туршажа-шалгажа байхаяа һанаба гүт?!
– Үбгыемни буляажа абаһаншни багадаа гү? – гэжэ Лэһаа харюусаба. – Мүнөө минии хүбүүнэй олоһон ургамал абахаяа һанаба гүш? – Хэрбэеэ та намда хүбүүнэйнгээ олоһон ургамал үгөө һаатнай, энэ һүни би танда Яковые үгэхэб, – гэжэ Рахээл хэлэбэ.
Харин Эзэн Давидтай баталһан хэлсээнһээ боложо Давидай уг удамые хосороохогүйб гэһэн шиидхэбэри гаргаа һэн. Ушар юуб гэхэдэ, үеын үедэ уг удамынь хааншалан байха гэжэ Эзэн Давидые найдуулһан байгаа.
Бурханай хото гү, али Дээдэ Эзэнэй нангин оршолые баясуулдаг урасхалтай гол бии юм.
Таанадай Шэнэ һарын баярнуудые, мүргэлэй һайндэрнүүдые Би үзэн яданаб! Тэдэ Намда дарамта, Би тэдэнһээ эсэнэб.
Тиимэһээ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, Израилиин Хүсэтэ Бурхан, иигэжэ айладхана: «Одоо даа, эсэргүүшэдээ диилэхэб даа, дайсадһаа үһөөгөө абахаб даа.
Давидай ордоной түлхюур тэрэнэй мүр дээрэ табихаб: нээһэн үүдыень хэншье хаахагүй, хааһан үүдыень хэншье өөрын мэдэлээр нээхэгүй.
Эзэн, Та – минии Бурханта. Таниие ехэ хүндэлэн, нэрыетнай магтан-дуулан байнаб. Та эртэнһээ түсэблэһэн гайхамшагта хэрэгүүдээ түгэс найдамтайгаар дүүргэбэт.
Ши Намда зорюулан аятай юумэ мүнгөөр худалдан абаагүйш, үргэлэйнгөө өөхөөр Намайе садхаагаа бэшэш. Харин ши нүгэл шэбэлээрээ Намайе хашараажа, хуули буса үйлэ хэрэгүүдээрээ Намайе ядараагааш.
Харин арад түмэниинь урдаһаань эсэргүүсэжэ, Тэрэнэй Арюун Һүлдые гомдохообо. Тиимэ ушарһаа Эзэн эрьен, тэдэнэй дайсан боложо, урдаһаань дайлаһан юм.
Харин Ахааз иигэжэ харюусаба: – Би гуйхагүйб. Эзэниие туршажа байхагүйб.
Эпрааимай газар дайдада Араамай сэрэгэй ороод байһан тухай мэдээсэл Давидай гэр бүлэдэ дуулдахадань, Ахааз хаан арад зонтоёо хамта һалхинда найгажа байһан ойн модод мэтэ шэшэрэлдэн айба.
Тиимэһээл Эзэн танай жэгшүүритэй муухай хэрэгүүдые тэсэжэ ядаа, тиимэһээл газартнай зэлүүд хооһон, үзэмжэгүй муухай болоо. Таанад энээниие мүнөө өөһэдөө хаража байна ха юмта даа.
Эзэмни, тэдэнэй урдаһаа Танай уур хилэнгээр би мүн лэ халинхайб, досоогоо энээниие багтаажа ядажа байнаб». Тиихэдэм Эзэн намда иигэжэ хэлээ: – Уур хилэнгыем үйлсэдэхи үхибүүд болон сугларһан залуушуул дээрэ адха. Үбгэд, һамгад баряанда абтаха, үндэр наһатай үбгэдшье баряанда туугдан абтахал.
Намда зорюулан түрэгшэ үхи хүүгэдээшье ши абажа, тэдэ онгонуудта үргэл болгон үргөөш! Өөрөө намда урбахашни багадаад,
Юрэдөө, ши тэдээнтэй адляар ажаһуугааш, тэдэнэй жэгшүүритэй үйлэ хэрэгүүдые һажаалдан хэдэг байгааш. Гэбэшье энэ шамда багадаад, ши тэдээнһээ үлүүгээр һальхайран, хэһэн хэрэг бүхэнөө тэдээнһээ бүри муухайгаар хэдэг болоош.
Эгээл һайн тунга ногоондо бэлшэжэ байһан аад, заримашуултнай дашууржа, эдижэ бараагүй ногоогоо хүлөөрөө гэшхэн дэбһэн байна. Нүгөөдүүл сэбэр тунгалаг уһанһаа уужа байтараа хүлөөрөө уһа булангиртуулна.
Баряанда байхадаа тэдэ зон Нам тушаа һанаха, Намһаа холодоһондоо, онгонуудта мүргэжэ эхилһэндээ тэдэ өөһэдһөө жэрхэжэ эхилхэ.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Бурхан иигэжэ тунхаглажа байна: Шагнагты, Яковай гэрые һэргылэгты!
Таанар өөрын үгөөр Эзэниие ядараагаат. «Муу юумэ үйлэдэһэн хүн бүхэн Эзэнэй мэлмыдэ һайн, Тэрэ тэдэниие өөгшөөдэг» гэжэ гү, али «Үнэн шударга ёһын Бурхан хаана байнаб?» гэжэ хэлэжэ байхадаа, Эзэнэй уур хүргэнэт.
Эдеэ хоолоор элбэг дэлбэг газарһаа энэ сүл губида асаржа, бидэниие тураажа алахашни багадаад, маанадые зонхилхо гээбши?!
Таанадые Израилиин Бурхан Израилиин бүхы арад түмэнһөө шэлэжэ абаад, зондо алба хэжэ, хүнүүдэй урда зогсожо, Эзэнэй Нангин һүмэдэ албалхын түлөө шэлээл. Энэнь таанадта багадаа гү?!
Зараса Давидайнгаа үри һадаһадһаа манда һүр хүсэтэй Абарагшые үгөөл.
Бурханай һургаал дуулаха дурагүй, мэдэлдэнь байдаггүй зүрюу зон! Таанад өөһэдынгөө үбгэ эсэгэнэртэл адли Арюун Һүлдэдэ ходо эсэргүүсэнэт.