7 Тэрэ тамалагдаа, зобоошье һаа, юушье дуугараагүй. Үүслэгдэхээ туугдажа байһан хурьгандал адли, нооһо хиргагшын урда байһан хониндол адли Тэрэ абяа гараагүй.
Мордожо ошохым, үгы болохым урда тээ түр зуурашье һаа, баяр үзэхым тула намайе бү хэһээгыт!
Намайе сохигшодто нюргаа табижа үгөөб, доромжолходонь, тэдэниие болюулаагүйб, һахалыемни зулгаагша хүндэ хасараа табяад үгөөб, нёлбоходонь, нюураа халхалаагүйб.
Бидэ булта хонид мэтэ төөрижэ, хүн бүхэн өөр өөрын замаар ябаа. Харин Эзэн маанадай гэм зэмые бултыень Тэрээн дээрэ тохоо!
Үүсэлүүлхээр хүтэлэгдэн ябажа байһан номхон хурьган мэтэ байгаа бэлэйб. Урдаһаамни муу юумэ дайсадай зохёожо байһые мэдээгүй һэм: «Жэмэстэйнь хамта модо отолжо унагаая, тэрэниие хюдан һалгаая, тиихэдэмнай хүрьһэтэ алтан дэлхэй дээрэ улад зон тэрээн тухай мартаха», – гэжэ тэдэ хэлсэжэ байгаал.
Теэд Иисүүс юумэ дуугарбагүй. Тиихэдэнь ахамад санаарта Тэрээндэ: – Амиды Бурханай урда тангариглан ши манда хэлэжэ үгэ, ши Бурханай табисуурта, Бурханай Хүбүүниинь гүш? – гэжэ хэлэбэ.
Харин Иисүүс ямаршье харюу үгэнгүй, дуугүй байба. Тиихэдэнь ахамад санаарта Тэрээндэ дахин хандан: – Та магтаалта Бурханай Хүбүүн, Бурханай табисуурта гүт? – гэжэ һураба.
Харин Иисүүс харюу үгэнгүй Пиладые гайхуулба.
Ирод Тэрээнһээ олон юумэ асууба, теэд Иисүүс тэрээндэ харюу үгэбэгүй.
Хойто үдэрынь урдаһаань Иисүүсэй ерэжэ ябахые хараад, Иоанн иигэжэ хэлэбэ: – Энэл хадаа Бурханда үргэгдэхэ Хурьган мүн. Энэл хадаа газар дэлхэйн бүхы хүнүүдэй хэһэн нүгэл хилэнсые Өөр дээрээ даажа абаха!
Дахин ордондоо ороод: – Та хаанаһаабта? – гэжэ Иисүүсһээ һураба. Теэд Иисүүс харюусабагүй.
Тэрэниие доромжолжо байхада, Тэрэ доромжолһон харюу үгөөгүй, Тэрэ зобожо байхадаа, зобоогшодойнгоо урдаһаа занаагүй, зүгөөр Тэрэ Өөрыгөө үнэн сэхэ Заргашын гарта үгөө.
Харан гэхэдэмни хаан шэрээгэй урда дүрбэн амитадай, мүн ахамадуудай урда тахил болгогдон табигдаһан янзатай Үргэлэй Хурьган зогсожо байба. Тэрэ Хурьган долоон эбэртэй, долоон нюдэтэй. Эдэнь бүхы газар дэлхэйдэ Бурханай эльгээһэн долоон һүлдэнь байгаа.