9 Түмэн Сэрэгтэ Эзэн эли тодоор намда: Гэрнүүд олон, гэбэшье тэдэ хооһорхо. Мантан, һайхан байшангууд хүнгүй үлэхэ.
Иигэжэ «Далан жэлэй туршада энэ орон нютаг хооһон зандаа хэбтэхэ» гэжэ Ерэмияа лүндэншөөр Эзэнэй дамжуулһан үгэнүүд бүтэбэ.
Хото һууринуудынь хооһорон үгыржэ,
Үрэбхигшэ аманһаань юуншье зайлаагүй. Бусадые хайрлаха сэдьхэлгүй тэрэ хүнэй баян, тарганиинь удаанай бэшэ.
Хуули бусаар ашаг олодог хүн гэр бүлэдөө зоболон асардаг. Эдилгэ абадаггүй хүн амидаран һууха.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн намда айладхаба: «Үхэтэртнай энэ нүгэлтнай сагааруулагдахагүй!» Иигэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладхана мүн.
Бүхэлэгдэһэн хото һандаран хооһоржо, гэр байранууд орхигдохо, элһэн сүл губидал тэрэ хаясаанай болохо. Тэндэ тугал бэлшэжэ, хэбтэжэ, набшаһа намаа зулгааха.
Тэрэниие эзэгүйрүүлэн хаяхаб, мүшэр заһагдан отологдохогүй, газарынь һэндэгдэхэгүй. Тиихэдэм тэрэ хадхууртай үрмэдүүлдэ баригдаха. Тэрээн дээрэ бороо бү оруула гэжэ Би үүлэдтэ захирхаб.
Үнэн дээрээ Эзэн Бурхан зарасанартаа, лүндэншэдтээ, нюусаяа нээгээгүйдээ юушье хэдэггүй.
Үгытэй ядуу зониие татабаряар зобоожо хооһоруулнат, таряаень алба татабари гэжэ абанат. Энээнэй түлөө таанартай юун тохёолдохоб гэбэл: шулуу сабшан гэр барихат, гэбэшье тэндэ ажаһуухагүйт. Уһан үзэмэй сэсэрлиг һуулгахат, харин үзэмэй дараһан архи уухагүйт!
Удахагүй Эзэн ордонгуудта һандарал болохые, гэрнүүдтэ һандархай болохые захирха.
Хаан энээн тухай дуулахадаа уурлаад, сэрэгээ эльгээжэ, тэдэ алууршадые хюдаба, хото шэбээнүүдыень шатаажа усадхаба.
Тиимэһээ хооһон Һүмэшни мүнөө шамдаа үлөө.
Таряалан дээрэтнай ажаллаһан хүдэлмэришэдтэ хүлһыень түлэхэеэ таанад арсабат, харин мүнөө тэдэнэй түлэгдөөгүй салингынь таанадые зэмэлэн хашхарна. Һүр жабхаланта Эзэн ургасыетнай хадаһан хүдэлмэришэдэй гэгэхые дуулаа.