8 Таанадта этигэхын аргагүй гэжэ Би мэдэжэ байгааб. Урбахаар зон гээд таанад тушаа хэлсэдэг һэн. Тиимэһээл энээн тушаа таанадта Би дуулуулаагүйб, шэхэндэтнай энээн тушаа ямаршье үгэ дуулдаагүй һэн.
Харин дайсадни нам тушаа иигэжэ муу юумэ хэлсэнэ: «Тэрэ хэзээ үхэжэ, нэрэнь дурдагдахаяа болихо гээшэб?».
Ши муу муухайда һайн юумэнһээ үлүү дуратайш, үнэнһөө шамда худал хуурмаг дээрэ! [Хүгжэм]
Гэм бурууе хэгшэдһээ намайе зайлуулыт! Алууршадһаа абарыт!
Аймшагтай үзэгдэл намда харагдаа: урбагша урбана, дээрмэшэн дээрмэдэнэ! «Элаам, добтоло! Миди, бүһэлэ! Бүхы ёолохо ушарнуудые Би болюулхаб».
Эзэн! Та гараа далайгаад байнат, харин тэдэ энээниие харанагүй. Танай арад түмэнөө халхалан байхые үзэхэдөө тэдэ эшхэбтэр байдалда орохо! Тэдээндэ бэлдээтэй гал дүлэн дайсадыетнай үрэбхихэ!
Үшөө дээрмэдүүлэгдээгүй дээрмэдэгшэ, урбалга үшөө өөр дээрээ мэдэрээгүй урбагша ши! Шамда өөртэш гай тодхор хүрэхэ! Дээрмэдэжэ дүүргэхэдэшни өөрыеш дээрмэдэхэ, урбажа садахадашни өөртэшни урбаха!
Тиимэһээ Тэрэ Өөрын уур хилэнгэй шангые, хатуу дайе маанад дээрэ тохоо. Израиль дотор хаа-хаанагүй уур хилэнгэйнь түймэр мэтэ бушаганаашье хадань, бидэ ойлгоогүйбди, мэдэрээгүйбди».
«Энээн тушаа һанан байгты, эшэгты, ухаа орогты, буһалгаатан!
Гай тодхорой ерэхэдэ, эльбэ шэди хэрэглэбэшье, болюулжа шадахагүйш! Шинии мэдэхэгүй сүйрэл гэнтэ шам дээрэ унаха!
Танай үсэдые, хоолойтнай түмэр, сохотнай гуулин мэтэ гэжэ би ойлгодог һэм.
Мүнөөл энэ юумэн болоо, урда тээнь иимэ юумэн байгаагүй. Тэрэнэй тохёолдоһон һаань, таанад энээн тушаа мэдээ һэмди гэжэ хэлэхэ байгаат.
Эзэн Бурханай намда ойлгосо, мэдэсэ үршөөхэдэнь, би татагалзаагүйб, арсаагүйб.
Хэниие таанад шоо үзэнэбта? Хэнэй урдаһаа амаа ехээр ангайн дуугарнабта? Таанад гэмтэнэй, худалшанай үри һадаһад гээшэт.
Теэд ши, Израиль, үбгэндөө үнэн сэхэ бэшэ һамган мэтэ, Намайе мэхэлэн байбаш. Энэ болбол Би, Эзэн, тунхаглана мүн!
Израилиин болон Иудын улад зон Намда үнэхөөр урбаа. Энэ болбол Би, Эзэн, тунхаглана мүн!
Шагныта, тэнэг, ухаагүй зон! Таанад нюдэтэй байбашье, харадаггүйт, шэхэтэй байбашье, дууладаггүйт.
Би: «Хэндэ хэлэхэбиб, хэндэ заабарилхабиб, хэн намайе дуулахаб? Тэдэ үсэд, Танай захяа дуулахаяа арсана. Айладхаһан үгэнүүдыетнай дүүргэнэгүй.
Эзэндэ тэдэ урбаа, үхи хүүгэдынь өөрынь бэшэ. Тиимэһээ мүнөө тэдэ газар уһантаяа хамта һандаргаагдахань.
Адаамдал адли таанад хэлсээ эбдэжэ, Намда урбаат.
Хариин арад зон хүсэ шадалынь һалгаажа байна. Теэд тэдэ ойлгоногүй. Тэдэнэй үһэн сайшоо, теэд тэдэ тэрэнээ мэдэнэгүй.
Иуда эсэргүү бодол гаргажа, Израильда болон Иерусалимда жэгшүүритэ үйлэ хэгдэбэ. Тэрэ Эзэниие шүтэдэг газарые бузарлажа, хариин бурханай үхинтэй гэрлээ.
Бидэ булта тэдэ зондол адли мүн шанарайнгаа жама ёһоор амидаран, өөһэдын бэеын ба һанал бодолой хүсэлэнгүүдые ханган, хүн бүхэндэл адли Бурханай уур сухал хүргэжэ байгаабди.
Тиигээд Эзэн Моисейдэ иигэжэ үгүүлбэ: – Удахагүй наһа барахашни. Тиихэдэшни энэ арад һальхай ябадал гаргажа, зорин ошожо байһан хариин газар дайдын бурхадта мүргэжэ эхилхэ. Намайе орхижо, өөһэдтэйнь баталһан Минии хэлсээе тэдэнэр эбдэхэ.
Ондоо бурхадта мүргэһэнэйнь түлөө, хэһэн бүхы муу муухай юумэнэйнь түлөө Би тэрэ үедэ тэдээндэ туһалхаяа эрид арсахаб.