10 Муу юумэ хэхэдээ бэрхэ бэлэйш, хэншье энээнииеш харахагүй гэжэ һанааш. Сэсэн мэргэн ухааншни, эрдэм мэдэсэшни шамайе төөрюулээ. Бил гээшэб, намһаа ондоо хэншье байхагүй гэжэ шэбшэжэ байгааш.
Израилиин абарал Сионһоо ерэхэнь болтогой! Арад зоноо баряанһаа Бурханай бусаахада, Яков баярлаха, Израиль баясаха!
Өөрын хашаа соо оршохыень Танай Өөртөө дүтэлүүлэгшэ, шэлэн абагша хүн хэды ехэ юрөөлтэйб! Танай нангин үргөө соо, арюун һайхан үргөө соотнай жаргал эдлэхыемнай үршөөгыт!
Хүн һалхи тогтоожо шадахагүй, һүнэһэнэй халиха үдэр тогтоохо арга тэрээндэ байхагүй. Үхэхэ үдэрөө хүн зонхилхо шадалгүй. Энэ тэмсэлдэ абарал гэжэ байхагүй, нүгэлтые нүгэлынь халхалхагүй.
Үхэл хаталтай хэлсээ хэнхэйбди, үхэлэй оронтой үгэеэ ойлголсонхойбди гэжэ һайрхан дуугарнат. Гай тодхор таанадые зайлан гараха, худал хуурмаг, мэхэ гохо таанадые аршалха гээд һананат.
Һанаан бодолоо Эзэнһээ оро таһа нюужа байгаашад хосорхо ёһоороо хосорхо! Тэдэ үйлэ хэрэгүүдээ нюусаар хэхэдээ, хэншье харахагүй, хэншье мэдэхэгүй гээд һанана.
Иимэ хүн тооһо намнааша мэтэ, удхагүй юумэндэ толгойгоо тэрэ төөреэ. Тэрэ ами наһаяа абаржа шадахагүй, «баруун гартам гансал худал хуурмаг!» гэжэ мэдэрэн хэлэжэ шадахагүй байна.
Баян байдалда һуранхай ши одоо амархан һуугаад, бил гээшэб, намһаа ондоо хэншье байхагүй гэжэ шэбшэжэ байгша ши, бэлбэһэн эхэнэр болохогүйб, хүүгэдээ алдахые үзэхэгүйб гэжэ сэдьхэгшэ ши, энээниие шагна!
Өөһэдыгөө ехэ сэсэн мэргэн, ухаатайбди гэжэ һанажа байгаашад гай гасаланда орохо!
Хэншье зүб шударга юумэнэй түлөө тэмсэнэгүй, хооһон, худал юумэ хэлэнэ. Муу муухай хэрэгүүдые түсэблэжэ, тэрэнээ бэелүүлнэт!
Намһаа хэншье хорон хоргодон байжа шадахагүй. Намайе тэнгэри болон газарта – хаа-хаанагүй байна гээд мэдэнэ гүт?
Эзэн иигэжэ айладхана: Мэргэн хүн мэргэн ухаагаараа, хүсэ шадалтай хүн шадалаараа, баян хүн эд баялигаараа бү һайрхаг.
Бурхан намһаа асууба: – Хүнэй үри Эзэкээл, Израилиин ахамадуудай нюусаар юу хэжэ байһые харана гүш? Дүрсэ зураатай өөһэд өөһэдынгөө таһалганууд соо тэдэнэй юу хэдэгые харана гүш? «Эзэн маанадые анхарнагүй, энэ орон нютагые орхёо» гэжэ тэдэ өөһэдынгөө үйлэ хэрэгүүдые сагааруулхаяа оролдоно.
Тиихэдэм Эзэн иигэжэ харюусаба: – Израилиин болон Иудын хан түрын улад зон угаа ехэ зэмэтэй. Тэдэ газар дэлхэй дүүрэн алалсаа хюдалсаа үүдхэжэ, Иерусалим хотые гэмтэ ябадалаар дүүргээ. Намайе, Эзэниие, орон нютагһаань арсажа, өөһэдыень харалсахаа болиһон тухаймни тэдэ хэлэнэ.
– Энэл даа, агууехэ Вавилоон, – гээд хаан үгүүлбэ. – Өөрын хүсэ шадалаар, алдар солын болон нэрэ хүндын тула би энэ хаанта хото байгуулааб.
Аюулгүй оршогшо, баяр зугаатай байгша, «бил гээшэб, намһаа ондоо һайхан хото байхагүй» гэжэ досоогоо бардамлажа байгааша хото иимэ болохо! Ан арьяатанай байра, һандаралай үүр тэрэл! Хажуугаарнь үнгэрөөшэ хүн бүхэн шоо үзэн, гараараа занган гараха.
Тэдэнэр өөһэд тухайгаа ухаантайбди гэнэ, үнэн дээрээ тэдэнэр үбэштэй тэнэгүүд юм.
Энэ дэлхэйн сэсэн мэргэн гэжэ тоологдодог юумэнүүд Бурханай урда ямаршье удхагүй юумэнүүд юм. «Бурхан мэргэн ухаатайшуулые мэхэ гохоорнь баридаг», – гэжэ Нангин Бэшэг соо бэшээтэй байдаг.