8 Эзэнэй Сион абарха, дайсадһаа үһөө абаха саг энэл гээшэ.
Ерэгты, Эзэндэ баяртай дуу дуулая, абаралайнгаа Хабсагайда баяртай шанга дуулалдая.
Сурхирса уйлыт! Эзэнэй үдэр дүтэлөө! Түгэс Хүсэтэһөө усадхал ерэжэ байна!
Аймшагтай уур хилэнгээр бадарһан Эзэнэй хилэнсэгтэ үдэр дүтэлжэ байна. Газар хооһон, ханха зайдан болгохо. Нүгэлтэй зонииень усадхаха!
Гэм хэһэнэйнь түлөө дэлхэйн зониие хэһээхэеэ Эзэн Өөрынгөө огторгойн ордонһоо гаража байна. Дэлхэй дээрэ нюусаар хүниие алаһан ушарнууд эли тодо боложо, дахин далдалагдахагүй.
Аймхай зондо иигэжэ хэлэгты: «Зоригтой байгты, бү айгты! Таанадые абархаяа, дайсадыетнай хэһээхэеэ Бурхан хүрэжэ ерэхэнь».
Шинии нюсэгые зон хараха, доромжолуулагдаһыеш обёорхо. Би хэнииешье хайрлахагүйб, үһөөгөө абахаб!»
Шамайе дарлагшадые бэе бэеэ хороохыень баадхахаб, тэдэ өөһэдынгөө шуһа үзэмэй дараһан архи мэтээр уужа һогтохо. Тиихэдэ хүн бүхэн Намайе шинии Абарагша, эрхэ сүлөө олгуулагша Эзэн, Яковай Хүсэтэ Бурхан гэжэ мэдэдэг болохо!
Эзэнэй Өөрынгөө арад түмэниие абарха, дайсадыень һүнөөхэ таарамжатай сагай ерэһэн тушаа минии тунхаглахые, гашуудан уйлагшадые аргадахыемни Тэрэ эльгээгээ.
Өөрын арад түмэниие абарха, дайсадыень хэһээхэ саг ерээ гэжэ шиидэбэб.
Энэ үдэр болбол Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй үһөөгөө абаха үдэр. Тэрэ дайсадһаа үһөөгөө абажа, һэлмэнь садатараа тэдэниие залгиха, шуһыень садатараа ууха. Энэ хадаа Түмэн Сэрэгтэ Эзэндэ хойто зүгтэ, Евфрат мүрэнэй дэргэдэ үргэһэн үргэл болоно.
Израиль, саг ерэбэ! Хэһэн хэрэгүүдэйнгээ хэмээр харюусаха сагшни ерэбэл! Ши энээнээ мэдэрхэш. «Энэ лүндэншэ тэнэг, галзуурһан энэ ухаа муутай» гэжэ ши хэлэнэш. Шинии нүгэл шэбэл угаа ехэ байһан дээрэһээ улад зоншни намайе ехэ үзэн ядана.
Тиир, Сидоон ба Пилиштын тойрог Минии хубида юун бэ даа! Таанад үһөө абаха гэжэ байна гүт? Тэрэ үһөөетнай һөөргэнь тархи дээрэтнай буулгахаб.
Арад түмэндөө Эзэнэй айладхаһые дуулыта! «Бодожо, хада уулануудай урда хэрэгээ мэдүүлыт! Толгойнууд дуу хоолойетнай шагнаг лэ!» – гэжэ Тэрэ тунхаглана.
Тэрэнэй тиигэжэ байхадань, Бурхан шэлэжэ абаһан зонойгоо үдэр һүнигүй туһаламжа гуйхадань, бүришье һайнаар харгалзаха хамгаалха бэшэ гү? Тэдэндээ анхаралаа табиха бэшэ гү?
Харин таанад зүрюутэжэ, Бурханда хандахаяа арсанат. Тиигэжэ Тэрэнэй уур сухалаа элирүүлхэ, газар дэлхэйнхидые гэмнэн шүүбэрилхэ үдэр хүрэтэр таанад өөһэдтөө бүрил муу хэһээлтэ бэлдэжэ байнат.
Бүдэрхэдэнь, үһөөгөө абахаб, зэмыень амасуулхаб. Хосорхо сагынь дүтэлөө, удахагүй тэдэнэр хэһээгдэхэ».
Тэдэниие зобоогшо галай хара утаан хэтын хэтэдэ өөдөө хөөрэн дэгдэхэ, тиин арьяатанда, тэрэнэй хүрэг дүрсэдэ һүгэдэн мүргэгшэдтэ, тэрэнэй нэрэтэй тамгатайшуулда үдэр һүнигүй амар заяа үзүүлэгдэхэгүй».
Огторгой тэнгэри, Бурханай хүнүүд, элшэд, лүндэншэд, энээндэ хүхин баясыт! Таанарай түлөө тэрэ ниислэлые Бурхан хэһээгээл!»
Ушарынь хэлэбэл, Тэрэнэй шиидхэбэринүүд үнэн зүб юм! Бүхы газар дэлхэйнхидые зальхайруулһанайнь түлөө аргагүй забхай Янхан эмые Бурхан шүүбэрилэн гэмнээ! Зарасанарайнь шуһа адхаруулһанайнь түлөө Янхан эмые Бурхан хэһээгээ!
