12 Һандаргагдаһан үрэжэлтэ талмай, үзэмэй модоной сэсэрлигүүд тушаа гашуудан, өөһэдынгөө сээжэ сохин байгыт.
Анхарыт! Эзэн газарые һандарган, тэрэниие хооһоруулха гэжэ байна. Тэрэ шарайень тад ондоо болгожо, дээрэнь ажаһуугшадые хаа-хаанагүй тараахань.
Үзэм жэмэсэй мүшэр хатажа, үзэмэй дараһан архишье хомор болобо. Жарган-сэнгэн байгаашад мүнөө болоходо һанаа үнөөндэ абтанхай.
Минии арад түмэнэй газар нютагта үүргэнэ ба халаахай ургаха. Зугаа наадаар дүүрэн хото, баяр жаргалтай зонтой эдэ гэрнүүд һалан һандархал, тэдээн тушаа гашуудан уйлыта!
Нёлбоһодһоо боложо һохор болонхойб, доторни хабданхай, арад түмэнэйнгөө хосоржо байхада, бага хүүгэдэй үлдэжэ-хооһоржо, хотын үйлсэнүүдтэ үхэжэ байхада зүрхэмни хахаран байна.
Тэрэнэй орондо юумээр элбэг-дэлбэг эгээл һайхан газар нютаг руу таанадые оруулхагүйб гэжэ элһэн губи дотор Би тэдээндэ тангариглаа һэм.
Эгээл тиихэдээ тэдэниие Египедһээ гаргажа, өөһэдтэнь гэжэ шэлэһэн орон нютаг руу абаашахаб гээд тангариглаа һэм. Тэрэ газар нютаг һүөөр, зүгын балаар дэлбэржэ, бусад газарнуудһаа эгээл һайханиинь бэлэй.
Тэдэ минии уһан үзэмэй һөөгүүдые һүйдхэжэ, удамбар жэмэсэй модонуудые һалгааба. Холтоһыень хуулаһан нюсэгэн мүшэрнүүд сайран харагдана.
Бүхы юумэн шиидэгдээ. Хатан нюсэгэлэгдэжэ, сүлэлгэдэ туугдаха, шэбэгшэнэрынь гашуудан сээжээ сохихо, тагтаагай дуугардагтал ёололдохо.