6 Уг унги нэгэ зон нэгэеэ шэлэжэ, иигэжэ хэлэхэ сагынь ерэхэ: «Маанадта орходоо та нэмэргэтэй байна гээшэт, тиимэһээ энэ хүндэ сагта манай удамарша болыт!»
Теэд тэрэ хүн харюусан хэлэхэ: «Би хэндэшье туһалжа шадахагүйб. Гэртэмни эдихэ хоол, хубсаһа хунаршье байхагүй. Танай удамарша боложо шадахагүйб!»
Долоон эхэнэрэй нэгэ эрэ хүндэ аһалдан, «бидэ өөһэдөө өөһэдыгөө тэдхэдэг, хубсалуулдаг байхабди, гансал таниие манай үбгэн гээд нэрлэдэг болохымнай зүбшөөгыт, үбгэгүй байхадаа, нэрээ гутанхай, доромжолуулжа байнабди» гэжэ хэлэхэ саг дүтэлжэ байна.
Эдэ хүнүүд Намайе барижа, баалалтаар хаан болгожо табихаяа байна гэжэ ойлгоод, Иисүүс гансаараа дахин хада өөдэ гараба.