17 Теэд Би тэдэниие хэһээхэб – толгойень хюһажа, халзан болгохоб!»
Сион уулын басагад! Гэр байраһаа гараад ерыт! Хуримай титим толгойдоо табиһан Соломоон хааниие харагты! Түрэһэн эхэнь тэрэ титим түрынь үдэр үмдэхүүлээ бэлэй. Соломоон хаан тэрэ үдэр сэдьхэлэй баяр эдлээ бэлэй.
Ассириин хаан тэдэ хоёр орон нютагуудай, Египедэй болон Эфиопиин зониие олзолон абажа, баряанда салдага нюсэгөөр туун абаашаха. Залуу, хүгшэншье зон салдаган гуяа харуулаад, хубсаһагүй, хүл нюсэгэн туугдан ошохо. Иигэжэ Египет доромжолуулагдаха.
Эзэн иигэжэ айладаба: «Харыт, Сионой эхэнэрнүүд бардам гээшэнь! Тэдэ хамараа өөдэнь үргөөд, нюдөөрөө наадажа, хүлдөө бугааг жэнгирүүлэн, гоо гоёмсуугаар алхалан ябанал.
Эдэнэй гоёолтыень – хүлэйнь бугааг, толгойн зүүлтэ, һарын түхэлтэй зүүдхэлнүүдыень,
Хормойшни шуугдаа, хүсөөр эдлэгдээш – эдэ бүгэдэ яагаад шамтай тохёолдоо гээшэб гэжэ асуубалшни, нүгэл шэбэлэйшни угаа олон байһанда энэ болоо гэһэн харюу үгтэхэ.
бүхэтэр, хаташаһан гар хүлтэй, тарбаган хүн, нюдэндөө сагаасатай, яра шархатай, гэмтэһэн заһаатай хүн үргэл үргэхэ ёһогүй.
Шапиирайхид, шараа нюсэгэн, эшхэбтэр юумэд ябаха замаараа ябыта! Цаһанаанайхид гаран ошожо шадахагүй. Бэт-Ээцэлынхидэй сурхирса уйлажа байха абяан дуулдажа, тэндэ хорохо арга байхагүй гээд таанад ойлгохот.
– Үзөөрэй даа, Би шамайе хэһээхэб! – гэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладхана. Хормойеш нюур хүрэтэршни шуужа, арадуудта шинии нюсэгэн бэе, хаан түрэнүүдтэ эшхэбтэр юумыеш харуулхаб!
Эзэн Египедэй улад зондо эльгээһэн мэтэ эдеэрэнүүдээр, хабдараар, улхангаар, маажуур үбшөөр таанадые дайраха, тэдэниие эмшэлжэ шадахагүйт.
Нэгэдэхи Эльгээмэл өөрынгөө аяга соохиие газарта адхаба, тиигэмсээрнь арьяатанай тамгатай хүнүүдэй ба арьяатанай дүрсэдэ һүгэдэн мүргэгшэдэй бэедэнь бузар муухай эдеэрэтэй шарханууд гарашаба.
