12 Хото угаа һандараа, бартаануудынь унаад эбдэрээ.
Уйлыт, бартаанууд! Уляарай, хото! Пилишт ороной бүхы хотонуудай улад зон, айгты! Хойто зүгһөө унинха тооһон харагдана – энэ хадаа дайсанай сэрэг жэгдэ жагсаалаар ерэжэ байна гээшэл.
Ордоншье хаягдан, шууяатай хотошье хооһорон мартагдаха, хэрэм самхагуудынь һандаргагдаха, малай бэлшээри, хулангуудай хорёо болохо.
Ой модые мүндэр сохижо, хото һандаргагдабашье,
«Би шинии урда ябажа, хада уулануудые тэгшэлхэб, гуулин бартаануудые эбдэжэ, түмэр шэбхэнүүдыень хуха татахаб.
Эзэн айладхана: «Иерусалимые һандарһан шулуун обоо, сүүбэн шонын үүр болгохоб. Иудын хотонуудые ажаһуугшадгүй хооһон болгохоб».
Оо, гай даа! Улад зоноор хүүен-хүнхинэн байгааша энэ хото мүнөө яагаа гансаарданги гээшэб! Үндэһэтэдые зонхилон байһан аад, мүнөө тэрэ бэлбэһэн эхэнэртэ адли болоол! Хото можонуудай хатан байһан тэрэ мүнөө богоол болоо!
Сионой харгынууд шаналан байна: һайндэртэ ошохо хүн байхагүй. Иерусалимай бартаанууд хооһон, санаартадынь ёолоно, басагадынь зобон уйдана, Сион өөрөөшье зобоно.
Бартаанууд газарта унаа, Тэрэ шэбхыень сохижо унагаагаа. Хаан болон түшэмэлнүүд баряанда туугдан ошоо, һургаал эбдэгдээ. Лүндэншэдтэ Эзэнһээ үзэгдэл эльгээгдэнэгүй.
Сион хада эзэгүйрөө, сүүбэн шононууд тэндэ ябана.
Мароодой улад зон хэзээ һайн байдал тогтохоб гэжэ хүлеэжэ, тэсэжэ ядан бэеэ зангидана, юуб гэбэл, Эзэнһээ Иерусалимай хаалганууд руу гай тодхор буужа ерээл.
Самариин шархань эдэгэшэгүй, Иудадашье энэнь хүрөө, арад зоноймни ажаһуудаг Иерусалимай хаалганууд хүрэтэршье ерээ.
Хаан энээн тухай дуулахадаа уурлаад, сэрэгээ эльгээжэ, тэдэ алууршадые хюдаба, хото шэбээнүүдыень шатаажа усадхаба.
