18 бүмбэгэ мэтээр шанга эрьелдүүлэн, танай орон нютагһаа үшөө ехэ орон нютаг руу хаяха. Үзэсхэлэнтэ тэргэнүүдшни тэндэ үлэхэ, ши өөрөө тэндэ үхэхэш. Ши өөрынгөө эзэнэй гэрэй эшэхэ зүйлынь болоод лэ һалахаш.
Тиимэ муу хүн гэрэлтэ дэлхэйһээ харанхы оршондо түлхигдэн орожо, уг галгаха гансашье үригүй үхэнэ.
Муу юумэ хэдэг тэдэ юушье ойлгодоггүй юм гү? Хилээмэ эдиһэндэл адляар минии арад түмэниие зооглонол, Бурханиие дууданагүй.
Үндэһэтэдэй ехэ шууяан мантан долгинуудай хүүеэн мэтэ, теэд Бурханай тэдэниие зэмэлхэдэ, һалхинда хиидэһэн хада уулын тооһо шорой мэтэ, хуй шуурганай тооһон мэтэ туугдан, тэдэ аяар холуур хиидэнэ.
Харин Эзэн шамайе абажа, шэдэхэ! Тэрэ шамайе шангаар барижа,
Тиимэһээ Эзэн иимэ айладал дуулгана: «Һамганшни янхан эхэнэр болохо, үхи хүүгэдшни һэлмээр усадхагдаха, газар хэмжэгшэ газарыеш бусадта хубаан тарааха, өөрөө ши нангин бэшэ газарта хосорхош. Израиль баряанда хариин дайда руу туугдаха!»