5 Яковай үри һадаһад, ерэгты, Эзэнэй гэрэл туяа соо алхалан ябая!
Мэнэ-мэнэ хорон һанаатан үгы болохонь. Байгша газар руунь анхаран харахадаш, үгы болоод байхал.
Маанадые зүдэрүүлһэн үдэрэй тоогоор, маанадай хохидол үзэһэн жэлнүүдэй тоогоор бидэниие баясуулыт.
Өөрын зарасанарта, Өөрын хэрэгүүдэй гайхамшагые, зарасанарайнгаа хүбүүдтэ алдар солоёо үзүүлыт!
Тиигээд олон арадууд ошожо, иигэжэ хэлэхэ: «Эзэнэй хада руу, Яковай Бурханай нангин үргөө тээшээ үгсэн ошоё. Юу хэхыемнай Бурхан һургаха, зааһан замаарнь ябахабди». Юуб гэбэл, Хуули Сионһоо гараха, Эзэнэй үгэ – Иерусалимһаа.
Эзэн иигэжэ айладхана: «Шадахысаа шангаар хашхарагты! Дуу хоолойтнай үхэр бүреэгэй дуундал шанга байг! Минии арад түмэн, Яковай зондо нүгэл тушаань дуулгагты!
үхэлэй харанхы һүүдэртэ хушагдаһан маанадые гэрэлтүүлхэ, энхэ тайбанай замаар хүтэлэн, алхам бүхэнииемнай шэглүүлхэ.
Урдань таанад өөһэдөө харанхы мунхагта байгаат, харин Эзэнэй хүнүүд болоходоо, гэрэл туяада байдаг болоот. Тиимэһээ таанад гэрэл туяагай хүнүүдтэ адляар амидарха ёһотойт.
Тэрээнһээ дуулаһан мэдээсэлээ бидэ таанарташье дуулганабди: Бурхан хадаа гэрэл туяа мүн, харанхы ямаршье юумэн Бурханда байдаггүй!
Хэрбээ Бурхандал адляар гэрэл туяа соо байгаа һаа, хоорондоо бидэ эбтэйбди, тиин Бурханай Хүбүүн Иисүүсэй шуһаниинь маниие ямаршье нүгэл шэбэлһээ арюудхан сэбэрлэнэ.
