4 Эзэн намда иигэжэ айладхаа: «Ургаса хуряалгын халуун үдэр зэрэлгээ хараһандал, үдэрэй ааяма халуунай үедэ наранай ялардагтал эли тодоор Би юу боложо байгаашые Өөрын байраһаа һанаа амар хаража байхаб».
наранай мандаха үглөөнэй гэрэл, үүлэгүй сэлмэг үглөө, бороогой удаа ногоо толотуулдаг наран мэтэ».
Минии болон Өөрын арад түмэн Израилиин энэ газарта зальбаржа гуйжа байхада, огторгойдо оршогшо газарһаа маанадые анхаржа, нүгэлымнай хүлисэжэ хайрлыт!
Тиимэһээ бардамлахань тэдэнэй хүзүүнэй зүүлтэ болодог, хүсэрхэл хубсаһаниинь болодог.
Хаанай уур хилэн арсаланай хэрхирхэтэй адли, тэрэнэй талархал ногоон дээрэ унаһан шүүдэр мэтэ.
Сионой ажаһуугшад, баясагты, шангаар дуулагты! Израилиин арюун Бурхан танай дунда агууехэ!»
«Пилишт орон нютагһаа маанад руу ерэжэ байгааша элшэнэртэ юун гэжэ харюу үгэхэбибди?» «Эзэн Сионой үндэһэ һуури табяа, Тэрэнэй арад түмэнэй зобожо зүдэрһэн зон тэндэ хоргодохо аргатай болоо гэжэ тэдээндэ хэлэхэбди».
Үндэр нюргатай, мэлигэр арһатай, холо ойрые айлгаһан энэ арад түмэнһөө, гол мүрэнөөр хубаарилагдаһан энэ орон нютагай хүсэтэй шанга зонһоо Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй бэлэг абаха саг ойртоо. Түмэн Сэрэгтэ Эзэндэ мүргэхэ газарта – Сион уулада тэрэ бэлэг барюулагдахал.
Үхэһэн зомнай дахин амидырха! Хумхаа тооһон бологшод һэргэн бодожо, баяртай дуулалдаха. Газар дайдые шүүдэрэй һэргээдэгтэл, Эзэн нүгшэһэн зониие амидыруулха!
Гэм хэһэнэйнь түлөө дэлхэйн зониие хэһээхэеэ Эзэн Өөрынгөө огторгойн ордонһоо гаража байна. Дэлхэй дээрэ нюусаар хүниие алаһан ушарнууд эли тодо боложо, дахин далдалагдахагүй.
Ехэ айн-һүрдэн, тэдэнэй хэрэм бутаран унаха, ударидагшадынь зугадаха, байлдаанай тугһаа айха. Энэ болбол Иерусалимда тахилгатай, Сион дээрэ үргэлэй галтай Эзэн тунхаглаа мүн!
Би һайн юумэ һаяар хэхэб, тэрэ саг ойртоо. Абарал буулгаха сагни удааржа байхагүй. Би Сиониие абархаб, Израильда нэрэ хүндэ олгуулхаб».
Би болбол хэтэ мүнхэдөө оршогшо үндэр болон арюун Бурхан гээшэб. Үндэр, нангин газарта оршодогшье һаа, Би даруу зантай, гэм зэмээ мэдэрдэг зонтой хамта байнаб. Иигэжэ Би тэдэнэй зориг, этигэл һэргээнэб.
Эзэн иигэжэ айладхана: Өөрын арадые һөөргэнь бусаахаб, үнэнхэ зүрхэнһөө тэдэндэ дурлахаб. Би тэдээндэ бэшэ уурлахагүйб.
Тэдэнэй өөрынгөө гэм мэдэржэ, Намайе бэдэржэ эхилтэр Би тэдээн тушаа мартаад, огтолон орхёод байхаб.
«Тиихэдэ таанад Намайе Өөрын нангин уулада оршодог таанадай Бурхан, Эзэн мүн гэжэ мэдэхэ болохот. Иерусалим арюун боложо, хойто үедэ хари хүнүүд тэрэниие дайран үнгэрхэеэ болихо.
Үнэн дээрээ Эзэн Бурхан зарасанартаа, лүндэншэдтээ, нюусаяа нээгээгүйдээ юушье хэдэггүй.